χεῖλος
See also: χείλος
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *gʰel- (“to shout”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰêː.los/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈkʰi.los/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈçi.los/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈçi.los/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈçi.los/
Noun
χεῖλος • (kheîlos) n (genitive χείλεος or χείλους); third declension
Declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ χεῖλος tò kheîlos |
τὼ χείλει tṑ kheílei |
τᾰ̀ χείλη tà kheílē | ||||||||||
Genitive | τοῦ χείλους toû kheílous |
τοῖν χειλοῖν toîn kheiloîn |
τῶν χειλῶν tôn kheilôn | ||||||||||
Dative | τῷ χείλει tôi kheílei |
τοῖν χειλοῖν toîn kheiloîn |
τοῖς χείλεσῐ / χείλεσῐν toîs kheílesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ χεῖλος tò kheîlos |
τὼ χείλει tṑ kheílei |
τᾰ̀ χείλη tà kheílē | ||||||||||
Vocative | χεῖλος kheîlos |
χείλει kheílei |
χείλη kheílē | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | χεῖλος kheîlos |
χείλει / χείλεε kheílei / kheílee |
χείλεᾰ kheílea | ||||||||||
Genitive | χείλεος / χείλευς kheíleos / kheíleus |
χειλέοιν kheiléoin |
χειλέων kheiléōn | ||||||||||
Dative | χείλει / χείλεῐ̈ kheílei / kheíleï |
χειλέοιν kheiléoin |
χείλεσῐ / χείλεσῐν kheílesi(n) | ||||||||||
Accusative | χεῖλος kheîlos |
χείλει / χείλεε kheílei / kheílee |
χείλεᾰ kheílea | ||||||||||
Vocative | χεῖλος kheîlos |
χείλει / χείλεε kheílei / kheílee |
χείλεᾰ kheílea | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ χεῖλος tò kheîlos |
τὼ χείλει / χείλεε tṑ kheílei / kheílee |
τᾰ̀ χείλεᾰ tà kheílea | ||||||||||
Genitive | τοῦ χείλεος / χείλευς toû kheíleos / kheíleus |
τοῖν χειλέοιν toîn kheiléoin |
τῶν χειλέων tôn kheiléōn | ||||||||||
Dative | τῷ χείλει / χείλεῐ̈ tôi kheílei / kheíleï |
τοῖν χειλέοιν toîn kheiléoin |
τοῖσῐ / τοῖσῐν χείλεσῐ / χείλεσῐν toîsi(n) kheílesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ χεῖλος tò kheîlos |
τὼ χείλει / χείλεε tṑ kheílei / kheílee |
τᾰ̀ χείλεᾰ tà kheílea | ||||||||||
Vocative | χεῖλος kheîlos |
χείλει / χείλεε kheílei / kheílee |
χείλεᾰ kheílea | ||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
- ὀνόχειλος (onókheilos)
- χειλοφῠ́λᾰξ (kheilophúlax)
Descendants
- Greek: χείλος (cheílos)
References
- “χεῖλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χεῖλος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “χεῖλος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- χεῖλος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- χεῖλος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “χεῖλος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G5491 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.