υιοθετώ

See also: υἱοθετῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek υἱοθετέω (huiothetéō) / υἱοθετῶ (huiothetô). The figurative sense, semantic loan from French adopter.[1] Morphologically, from υιός (yiós, “son”) (υἱός (huiós)) + θέτω (théto, “put, place”) (from τίθημι (títhēmi)).

Pronunciation
  • IPA(key): /i.o.θeˈto/ also see υι (ui, “diphthong <υι>”)
  • Hyphenation: υι‧ο‧θε‧τώ

Verb

υιοθετώ • (yiothetó) (past υιοθέτησα, passive υιοθετούμαι)

  1. to adopt (a child)
  2. (figuratively) to adopt, endorse (an idea or policy)

Conjugation
υιοθετώ, υιοθετούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg υιοθετώ υιοθετήσω υιοθετούμαι υιοθετηθώ
2 sg υιοθετείς υιοθετήσεις υιοθετείσαι υιοθετηθείς
3 sg υιοθετεί υιοθετήσει υιοθετείται υιοθετηθεί
1 pl υιοθετούμε υιοθετήσουμε, [-ομε] υιοθετούμαστε υιοθετηθούμε
2 pl υιοθετείτε υιοθετήσετε υιοθετείστε υιοθετηθείτε
3 pl υιοθετούν(ε) υιοθετήσουν(ε) υιοθετούνται υιοθετηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg υιοθετούσα υιοθέτησα [υιοθετούμουν(α)] υιοθετήθηκα
2 sg υιοθετούσες υιοθέτησες [υιοθετούσουν(α)] υιοθετήθηκες
3 sg υιοθετούσε υιοθέτησε υιοθετούνταν, {υιοθετείτο} υιοθετήθηκε
1 pl υιοθετούσαμε υιοθετήσαμε υιοθετούμασταν, (‑ούμαστε) υιοθετηθήκαμε
2 pl υιοθετούσατε υιοθετήσατε [υιοθετούσασταν, (‑ούσαστε)] υιοθετηθήκατε
3 pl υιοθετούσαν(ε) υιοθέτησαν, υιοθετήσαν(ε) υιοθετούνταν, {υιοθετούντο} υιοθετήθηκαν, υιοθετηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα υιοθετώ ➤ θα υιοθετήσω ➤ θα υιοθετούμαι ➤ θα υιοθετηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα υιοθετείς, … θα υιοθετήσεις, … θα υιοθετείσαι, … θα υιοθετηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … υιοθετήσει
  έχω, έχεις, … υιοθετημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … υιοθετηθεί
  είμαι, είσαι, … υιοθετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … υιοθετήσει
  είχα, είχες, … υιοθετημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … υιοθετηθεί
  ήμουν, ήσουν, … υιοθετημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … υιοθετήσει
  θα έχω, θα έχεις, … υιοθετημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … υιοθετηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … υιοθετημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — υιοθέτησε — υιοθετήσου
2 pl υιοθετείτε υιοθετήστε υιοθετείστε υιοθετηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ υιοθετώντας ➤ υιοθετούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας υιοθετήσει ➤ υιοθετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ υιοθετήσει υιοθετηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

For the figurative sense:

  • υιοθεσία f (yiothesía, “adoption”)
  • υιοθέτηση f (yiothétisi, “adopting”)
  • and see: υιός m (yiós, “(formal) son”) & θέτω (théto, “put, place”)

References
  1. υιοθετώ - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.