σταματάω

Greek

Alternative forms

Etymology

From the modern σταματώ (stamató) σταματ- + -άω (-áo), inherited from the mediaeval Byzantine Greek σταματῶ (stamatô), a metaplasm of σταματίζω (stamatízō), from the neuter noun στάμα (stáma, “seat”), from stem στα- of the Ancient Greek ἵσταμαι (hístamai), passive of ἵστημι (hístēmi).[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /sta.maˈta.o/
  • Hyphenation: στα‧μα‧τά‧ω

Verb

σταματάω/σταματώ • (stamatáo/stamató) (past σταμάτησα, passive σταματιέμαι, p‑past —, ppp σταματημένος)

  1. to halt, stop, stop off (movement)
  2. to cease, stop (action, activity)
  3. to stop, terminate (come to an end)
  4. (education) to drop out

Conjugation
σταματάω / σταματώ, σταματιέμαι   (passive voice: imperfective tenses only)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg σταματάω, σταματώ σταματήσω σταματιέμαι —
2 sg σταματάς σταματήσεις σταματιέσαι —
3 sg σταματάει, σταματά σταματήσει σταματιέται —
1 pl σταματάμε, σταματούμε σταματήσουμε, [‑ομε] σταματιόμαστε —
2 pl σταματάτε σταματήσετε σταματιέστε, (‑ιόσαστε) —
3 pl σταματάνε, σταματάν, σταματούν(ε) σταματήσουν(ε) σταματιούνται, (‑ιόνται) —
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg σταματούσα, σταμάταγα σταμάτησα σταματιόμουν(α) —
2 sg σταματούσες, σταμάταγες σταμάτησες σταματιόσουν(α) —
3 sg σταματούσε, σταμάταγε σταμάτησε σταματιόταν(ε) —
1 pl σταματούσαμε, σταματάγαμε σταματήσαμε σταματιόμασταν, (‑ιόμαστε) —
2 pl σταματούσατε, σταματάγατε σταματήσατε σταματιόσασταν, (‑ιόσαστε) —
3 pl σταματούσαν(ε), σταμάταγαν, (σταματάγανε) σταμάτησαν, σταματήσαν(ε) σταματιόνταν(ε), σταματιόντουσαν, σταματιούνταν —
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα σταματάω, θα σταματώ ➤ θα σταματήσω ➤ θα σταματιέμαι ➤ — ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σταματάς, … θα σταματήσεις, … θα σταματιέσαι, … —
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σταματήσει
  έχω, έχεις, … σταματημένο, ‑η, ‑ο ➤		   —
  είμαι, είσαι, … σταματημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σταματήσει
  είχα, είχες, … σταματημένο, ‑η, ‑ο		   —
  ήμουν, ήσουν, … σταματημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σταματήσει
  θα έχω, θα έχεις, … σταματημένο, ‑η, ‑ο		   —
  θα είμαι, θα είσαι, … σταματημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σταμάτα, σταμάταγε σταμάτησε, σταμάτα — —
2 pl σταματάτε σταματήστε σταματιέστε —
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ σταματώντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας σταματήσει ➤ σταματημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ σταματήσει —
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

Coordinate terms

References
  1. σταματώ, σταματάω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. The template Template:R:Babiniotis 2010 does not use the parameter(s): 
    2=σταματώ
    Please see Module:checkparams for help with this warning.    σταματώ - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.