ληστής

Greek

Etymology

From Ancient Greek λῃστής (lēistḗs) / ληϊστής (lēïstḗs), from λεία (leía, booty, plunder).

Pronunciation

  • IPA(key): /liˈstis/
  • Hyphenation: λη‧στής

Noun

ληστής • (listís) m (plural ληστές)

  1. robber, thief, bandit, burglar (one who steals another person's property by force)
    Αδίστακτοι ληστές εδειραν και λήστεψαν 90-χρονη.
    Adístaktoi listés edeiran kai lístepsan 90-chroni.
    Ruthless thieves beat and robbed a 90-year-old.
    Η αστυνομία καταζητεί τον ένοπλο ληστή.
    I astynomía kataziteí ton énoplo listí.
    Ongoing police search for the armed robber.
    Τίτλος θεατρικού έργου: «Οι Ληστές» του γερμανού ποιητή Φρίντριχ Σίλλερ
    Títlos theatrikoú érgou: «Oi Listés» tou germanoú poiití Fríntrich Síller
    Theatrical play title: The Robbers by the German poet Friedrich Schiller
  2. (figuratively) profiteering [1]
    Synonym: αισχροκερδής (aischrokerdís)
  3. (historical) highwayman, bandit
    Tα βουνά ήταν κρησφύγετα των ληστών.
    Ta vouná ítan krisfýgeta ton listón.
    The mountains were hiding places of the robbers.

Declension

Rare form [2]

Synonyms

  • αλήστευτος (alísteftos, unrobbed)
  • αρχιληστής m (archilistís, chief bandit)
  • καταλήστευση f (katalístefsi, extreme robbery, exploitation)
  • καταληστεύω (katalistévo, rob excessively, exploit extremely)
  • λησταποδοχή f (listapodochí, receiving stolen goods)
  • λησταποδόχος m (listapodóchos, receiver of stolen goods)
  • λησταρχείο n (listarcheío, bandits' den)
  • λήσταρχος m (lístarchos, bandit chief) feminine: λησταρχίνα (listarchína)
  • ληστεία f (listeía, robbery)
  • ληστεύω (listévo, rob)
  • ληστοκρατία f (listokratía, the rule of robbers)
  • ληστοκρατούμαι (listokratoúmai, ruled by robbers)
  • ληστοπραξία f (listopraxía, committing robbery) (law)
  • ληστοσυμμορία f (listosymmoría, gang of robbers)
  • ληστοτρόφος m (listotrófos, who helps or nurtures robbers)
  • ληστοφυγόδικος m (listofygódikos, a fugitive robber)
  • ληστρικός (listrikós, predatory, by way of robbery)

See also

References

  1. ληστής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. Rare feminine noun, at ληστής - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: [] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
    Note: Also found as mediaeval adjective at λῃστής in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.