αλήστευτος
Greek
Etymology
From Koine Greek ἀλῄστευτος (alḗisteutos).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈli.ste.ftos/
- Hyphenation: α‧λή‧στευ‧τος
Adjective
αλήστευτος • (alísteftos) m (feminine αλήστευτη, neuter αλήστευτο)
- unrobbed, not cheated
- unpillaged
Declension
Declension of αλήστευτος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αλήστευτος • | αλήστευτη • | αλήστευτο • | αλήστευτοι • | αλήστευτες • | αλήστευτα • |
genitive | αλήστευτου • | αλήστευτης • | αλήστευτου • | αλήστευτων • | αλήστευτων • | αλήστευτων • |
accusative | αλήστευτο • | αλήστευτη • | αλήστευτο • | αλήστευτους • | αλήστευτες • | αλήστευτα • |
vocative | αλήστευτε • | αλήστευτη • | αλήστευτο • | αλήστευτοι • | αλήστευτες • | αλήστευτα • |
Antonyms
- ληστεμένος (listeménos, “robbed”, participle), ληστευμένος (listevménos)
References
- Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.