κληρονόμος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek κληρονόμος (klēronómos). From κλῆρος (klêros, lot, inheritance) + νόμος (nómos, law), verb νέμω (némō, distribute).

Pronunciation

  • IPA(key): /kli.ɾoˈno.mos/
  • Hyphenation: κλη‧ρο‧νό‧μος

Noun

κληρονόμος • (klironómos) m or f (plural κληρονόμοι)

  1. (law) heir
  2. (law) legatee

Declension

Synonyms

(legatee): κληροδόχος m (klirodóchos)

  • ακληρονόμητος (aklironómitos, heirless; not inherited, adj)
  • κληροδοτώ (klirodotó, pass on)
  • κληρονομιά f (klironomiá, inheritance)
  • κληρονομία f (klironomía, inheritance)
  • κληρονομιαίος (klironomiaíos)
  • κληρονομικός (klironomikós, inherited)
  • κληρονομικότητα f (klironomikótita)
  • κληρονομώ (klironomó, inherit)
  • συγκληρονομία f (sygklironomía, coinheritance)
  • συγκληρονόμος m or f (sygklironómos)
  • συγκληρονομώ (sygklironomó, coinherit)
  • and see: αποκληρώνω (apokliróno, to disinherit)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.