κληρονομώ

See also: κληρονομῶ

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek κληρονομῶ (klēronomô), contracted form of κληρονομέω (klēronoméō). From κλῆρος (klêros, “lot, inheritance”) + νόμος (nómos, “law”), verb νέμω (némō, “distribute”).

Pronunciation
  • IPA(key): /kli.ɾo.noˈmo/
  • Hyphenation: κλη‧ρο‧νο‧μώ

Verb

κληρονομώ • (klironomó) / κληρονομάω (past κληρονόμησα, passive κληρονομούμαι/κληρονομιέμαι, p‑past κληρονομήθηκα, ppp κληρονομημένος)

  1. to inherit

Conjugation
κληρονομώ, κληρονομούμαι - κληρονομάω, κληρονομιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κληρονομώ - κληρονομάω1 κληρονομήσω κληρονομούμαι - κληρονομιέμαι1 κληρονομηθώ
2 sg κληρονομείς - κληρονομάς κληρονομήσεις κληρονομείσαι - κληρονομιέσαι κληρονομηθείς
3 sg κληρονομεί - κληρονομάει κληρονομήσει κληρονομείται - κληρονομιέται κληρονομηθεί
1 pl κληρονομούμε - κληρονομάμε κληρονομήσουμε, [-ομε] κληρονομούμαστε - κληρονομιόμαστε κληρονομηθούμε
2 pl κληρονομείτε - κληρονομάτε κληρονομήσετε κληρονομείστε, {κληρονομείσθε} - κληρονομιέστε, (‑ιόσαστε) κληρονομηθείτε
3 pl κληρονομούν(ε) - κληρονομάνε, κληρονομάν κληρονομήσουν(ε) κληρονομούνται - κληρονομιούνται, (‑ιόνται) κληρονομηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg κληρονομούσα - κληρονόμαγα κληρονόμησα [κληρονομούμουν]2 - κληρονομιόμουν(α) κληρονομήθηκα
2 sg κληρονομούσες - κληρονόμαγες κληρονόμησες [κληρονομούσουν] - κληρονομιόσουν(α) κληρονομήθηκες
3 sg κληρονομούσε - κληρονόμαγε κληρονόμησε κληρονομούνταν -κληρονομιόταν(ε) κληρονομήθηκε
1 pl κληρονομούσαμε - κληρονομάγαμε κληρονομήσαμε κληρονομούμασταν, (‑ούμαστε) - κληρονομιόμασταν, (‑ιόμαστε) κληρονομηθήκαμε
2 pl κληρονομούσατε - κληρονομάγατε κληρονομήσατε [κληρονομούσασταν, (‑ούσαστε)]2 - κληρονομιόσασταν, (‑ιόσαστε) κληρονομηθήκατε
3 pl κληρονομούσαν(ε) - κληρονόμαγαν, κληρονομάγανε κληρονόμησαν, κληρονομήσαν(ε) κληρονομούνταν - κληρονομιόνταν(ε), κληρονομιόντουσαν, κληρονομιούνταν κληρονομήθηκαν, κληρονομηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα κληρονομώ - θα κληρονομάω ➤ θα κληρονομήσω ➤ θα κληρονομούμαι - κληρονομιέμαι ➤ θα κληρονομηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κληρονομείς - κληρονομάς, … θα κληρονομήσεις, … θα κληρονομείσαι - κληρονομιέσαι, … θα κληρονομηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κληρονομήσει
  έχω, έχεις, … κληρονομημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … κληρονομηθεί
  είμαι, είσαι, … κληρονομημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κληρονομήσει
  είχα, είχες, … κληρονομημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … κληρονομηθεί
  ήμουν, ήσουν, … κληρονομημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κληρονομήσει
  θα έχω, θα έχεις, … κληρονομημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … κληρονομηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κληρονομημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κληρονόμα, κληρονόμαγε κληρονόμησε, κληρονόμα — κληρονομήσου
2 pl κληρονομείτε - κληρονομάτε κληρονομήστε κληρονομείστε - κληρονομιέστε κληρονομηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κληρονομώντας ➤ κληρονομούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας κληρονομήσει ➤ κληρονομημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ κληρονομήσει κληρονομηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. This verb conjugates as 2nd Conjugation Class B (with -είς, -ούμαι endings) and colloquially as Class A (with -α, -ιέμαι endings).
 2. The forms -ούμουν(α), -ούσουν(α), -ούσασταν are unusual
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms
  • κληροδοτώ (klirodotó, “pass on”)
  • κληρονομία f (klironomía, “inheritance”), κληρονομιά (klironomiá)
  • συγκληρονομώ (sygklironomó, “coinherit”)
  • and see: κληρονόμος m or f (klironómos, “heir”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.