κλέβω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek κλέβω (klébō), from Ancient Greek κλέπτω (kléptō, “steal”) from the aorist stem κλεψ- (kleps-) in the pattern of -ψ- > -β- as in κόπτω (kópto), κοψ- > κόβω (kóvo).[1] The Ancient Greek derives from Proto-Hellenic *klépťō, from Proto-Indo-European *klép-ye-ti, from *klep-.

Cognate with Mariupol Greek клэ́фту (kléftu).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkle.vo/
  • Hyphenation: κλέ‧βω

Verb

κλέβω • (klévo) (past έκλεψα, passive κλέβομαι, p‑past κλέφτηκα/κλάπηκα, ppp κλεμμένος)

  1. (transitive) to steal
  2. (in the passive form) κλέβομαι (klévomai, “elope”)

Conjugation
κλέβω   κλέβομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κλέβω κλέψω κλέβομαι κλεφτώ, κλαπώ3
2 sg κλέβεις κλέψεις κλέβεσαι κλεφτείς, κλαπείς
3 sg κλέβει κλέψει κλέβεται κλεφτεί, κλαπεί
1 pl κλέβουμε, [‑ομε] κλέψουμε, [‑ομε] κλεβόμαστε κλεφτούμε, κλαπούμε
2 pl κλέβετε κλέψετε κλέβεστε, κλεβόσαστε κλεφτείτε, κλαπείτε
3 pl κλέβουν(ε) κλέψουν(ε) κλέβονται κλεφτούν(ε), κλαπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έκλεβα έκλεψα κλεβόμουν(α) κλέφτηκα, κλάπηκα3, [{εκλάπην}]4
2 sg έκλεβες έκλεψες κλεβόσουν(α) κλέφτηκες, κλάπηκες, [{εκλάπης}]
3 sg έκλεβε έκλεψε κλεβόταν(ε) κλέφτηκε, κλάπηκε, {εκλάπη}
1 pl κλέβαμε κλέψαμε κλεβόμασταν, (‑όμαστε) κλεφτήκαμε, κλαπήκαμε, [{εκλάπημεν}]
2 pl κλέβατε κλέψατε κλεβόσασταν, (‑όσαστε) κλεφτήκατε, κλαπήκατε, [{εκλάπητε}]
3 pl έκλεβαν, κλέβαν(ε) έκλεψαν, κλέψαν(ε) κλέβονταν, (κλεβόντουσαν) κλέφτηκαν, κλεφτήκαν(ε), κλάπηκαν, κλαπήκαν(ε), {εκλάπησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα κλέβω ➤ θα κλέψω ➤ θα κλέβομαι ➤ θα κλεφτώ / κλαπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κλέβεις, … θα κλέψεις, … θα κλέβεσαι, … θα κλεφτείς / κλαπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κλέψει
  έχω, έχεις, … κλεμμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … κλεφτεί / κλαπεί
  είμαι, είσαι, … κλεμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κλέψει
  είχα, είχες, … κλεμμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … κλεφτεί / κλαπεί
  ήμουν, ήσουν, … κλεμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κλέψει
  θα έχω, θα έχεις, … κλεμμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … κλεφτεί / κλαπεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κλεμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κλέβε κλέψε, κλέφ' 1 — κλέψου
2 pl κλέβετε κλέψτε, κλέφτε2 κλέβεστε κλεφτείτε, κλαπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κλέβοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας κλέψει ➤ κλεμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ κλέψει κλεφτεί, κλαπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. κλέφ' το ("steal it!")
 2. Colloquial.
 3. The -κλαπ- stem is formal, from κλέπτω with modern endings.
 4. Formal, directly from the conjugation of the ancient κλέπτω (kléptō).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Compounds of the verb:

  • ξεκλέβω (xeklévo)
  • κατακλέβω (kataklévo)

Stem κλεπτ- from κλέπτω (kléptō)

Stem κλεφτ-

  • κλέφτης m (kléftis, “thief; a klepht partisan”)
  • κλέφτικος (kléftikos)
  • κλεφτο- (klefto-), κλεφτό- (kleftó-) compounds
  • κλεφτόπουλο n (kleftópoulo, “a young kelpht”)
  • κλεφτρόνι n (kleftróni, “petty thief”)

Stem κλεψ-

  • κλεψι- (klepsi-), κλεψί- (klepsí-) compounds
  • κλεψιά f (klepsiá, “theft”)
  • κλεψιμαίικος (klepsimaíikos) (colloquial)
  • κλέψιμο m (klépsimo, “theft”)

Stem κλοπ- from κλέπτω (kléptō)

  • ζωοκλοπή f (zooklopí)
  • κλοπή f (klopí, “theft”)
  • κλοπιμαίος (klopimaíos)
  • λογοκλοπή f (logoklopí)
  • φοροκλοπή f (foroklopí, “tax evasion”)
  • υποκλοπή f (ypoklopí)

References
  1. κλέβω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.