Zbójeckie Okno

Zbójeckie Okno lub Diabelskie Okno – ostaniec na południowych stokach Beskidu w Beskidzie Małym, między Potrójną a Łamaną Skałą. Znajduje się w lesie, tuż przy żółtym szlaku turystycznym prowadzącym obok chatki studenckiej zwanej Chatka pod Potrójną[1]. Pod względem administracyjnym jest to teren przysiółka Zakocierz należącego do miejscowości Ślemień[2][3].

Według Mieczysława Klimaszewskiego jest to najciekawszy utwór skalny w całym Beskidzie Małym. Zbudowany jest z warstw piaskowców o różnej twardości, te bardziej twarde tworzą występy. Występują też bardziej miękkie zlepieńce, które w wyniku wietrzenia ulegają wymywaniu i powstają w ich miejscu szczeliny oraz obłego kształtu wklęśnięcia. Skała ma postać ambony skalnej o wysokości 9 m. Jest dobrze wyodrębniona od podłoża, zrasta się z nim tylko podstawą i tylną ścianą. Tego typu formy skalne powstają w wyniku intensywnego obnażania się stromych, skalnych zboczy. Mniej odporne elementy skalne ulegają wietrzeniu i są znoszone przez wodę podczas większych ulew, pozostają tylko bardziej odporne na erozję fragmenty skał. Bardzo charakterystyczną cechą tej skały jest pionowe okno skalne o wysokości około 1 m. Powstało wskutek wykruszenia się piaskowca[4][1].

Jest pomnikiem przyrody[1].

Wspinaczka skalna

Zbójeckie Okno jest obiektem wspinaczki skalnej. Oprócz okna skalnego są na nim rysy i filary. Poprowadzono dróg wspinaczkowych o trudności od V do VI.1+ w skali polskiej. Wspinaczka tradycyjna (na wędkę)[5].

  1. Zezowate szczęście; V
  2. Nie tylko dla orłów; V+
  3. Marchewkowe pole; V+
  4. Rysa hanysa; V+
  5. Sen o wolności; VI+
  6. Gullivers Reisen; VI
  7. Filar; VI
  8. Okno na świat; VI+
  9. Tańczący z klamami; VI.1
  10. Fuereman; VI.1
  11. Pogoda dla bogaczy; VI.1+
  12. MdM; V[5].
Szlak turystyczny
szlak turystyczny żółty Targanice – Jawornica – Potrójna – Przełęcz Zakocierska – Chatka pod Potrójną – Przełęcz na Przykrej – Łamana Skała – rozstaje Anuli – Rzyki-Pracica[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 161.
  2. ↑ TERYT [online] [dostęp 2015-09-26].
  3. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-15].
  4. ↑ Mieczysław Klimaszewski, Osobliwości skalne w Beskidach Zachodnich, „Wierchy” (17), 1947.
  5. 1 2 Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, s. 122, ISBN 978-83-947825-2-8.
  6. ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.