Zasłonak bagienny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak bagienny

Nazwa systematyczna
Cortinarius uliginosus Berk.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 288 (1838) [1836–1838]

Zasłonak bagienny (Cortinarius uliginosus Berk.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975[2]. Niektóre synonimy naukowe[3]:

  • Cortinarius concinnus P. Karst. 1878
  • Cortinarius queletii Bataille
  • Cortinarius uliginosus f. luteus (Gabriel & Lamoure) Høil. 1984
  • Cortinarius uliginosus f. obtusus (J.E. Lange) Nespiak 1975
  • Cortinarius uliginosus var. luteus Gabriel & Lamoure 1965
  • Cortinarius uliginosus var. obtusus J.E. Lange 1940
  • Dermocybe concinna (P. Karst.) M.M. Moser, in Gams 1953
  • Dermocybe uliginosa (Berk.) M.M. Moser 1974

Morfologia

Kapelusz

Średnica 4–12 cm, za młodu półkulisty, potem wypukły, z czasem staje się rozpostarty. Na środku tępy garb. Kolor żywomiedzianoczerwony, przy brzegu nieco złoty. Powierzchnia matowa, jedwabista, pilśniowa, pokryta przylegającymi włókienkami. Brzeg tępy i gładki[4].

Blaszki

Szerokie i wybrzuszone na środku, do trzonu przyrośnięte szeroko. U młodych okazów mają kolor od ochrowego do żółtopomarańczowego, u starszych są rdzawobrązowe[4].

Trzon

Wysokość 4–7 cm, grubość 3–5 mm. Jest walcowaty, u młodych okazów pełny, potem pusty. W górnej części jest jasnożółty, w środkowej żółtopomarańczowy, w dolnej pomarańczowobrązowy. Na jego powierzchni występują czerwonawe włókienka zasnówki[4].

Miąższ

Zasłonak bagienny należy do sekcji Dermocybe, która charakteryzuje się występowaniem w miąższu specyficznych barwników[5]. Miąższ jest mięsisty, jasny, brudnożółty, o słabym zapachu rzodkwi i nieokreślonym smaku[6].

Wysyp zarodników

Rdzawy[5].

Występowanie

W Europie Środkowej jest rzadki[5]. Występuje w lasach i zaroślach, zarówno na nizinach, jak i w górach. Rośnie głównie w miejscach wilgotnych; wśród kęp mchu torfowca, pod olchami i wierzbami[6].

Znaczenie

Grzyb mikoryzowy[2]. Grzyb trujący. Wywołuje zaburzenia żołądkowo-jelitowe[6]. W Skandynawii jego owocniki wykorzystywano dawniej do farbowania wełny[5].

Gatunki podobne

Jest wiele podobnych gatunków zasłonaków. Najważniejszym kryterium przy ich rozróżnianiu jest kolor blaszek młodych okazów (u zasłonaka bagiennego są żółte). Starszych okazów różnych gatunków na ogół nie da się morfologicznie rozróżnić[6]. Pomocne przy odróżnieniu tego gatunku jest również miejsce występowania i żywomiedzianoczerwony kolor kapelusza[4].

Przypisy

  1. ↑ Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  2. 1 2 Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. 1 2 3 4 Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele: Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie. Warszawa: 2006. ISBN 978-1-40547-937-0.
  6. 1 2 3 4 Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.