Zasłonak śluzakowaty
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak śluzakowaty

Nazwa systematyczna
Cortinarius mucifluus Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 274 (1838) [1836-1838]

Zasłonak śluzakowaty (Cortinarius mucifluus Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go Elias Fries w 1838 r.[1] Synonimy[2]:

  • Cortinarius mucifluus subsp. pinicola (P.D. Orton) Melot 1989
  • Cortinarius mucifluus var. pinicola (P.D. Orton) Blanco-Dios 2018
  • Cortinarius pinicola P.D. Orton 1960
  • Gomphos mucifluus (Fr.) Kuntze 1891
  • Myxacium mucifluum (Fr.) Wünsche 1877
  • Myxopholis mucifluum (Fr.) Locq. 1979

Stanisław Domański w 1955 r. podał polską nazwę zasłonak modry, Andrzej Nespiak w 1975 r. zmienił ją na zasłonaka śluzakowatego[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2–7 (9) cm, początkowo półkulisty, potem płaski z wklęsłym środkiem. Powierzchnia brązowa, oliwkowo-brązowa, orzechowo-brązowa, później o barwie skóry. Brzeg prześwitujący, żłobiony, w młodości lepki i ślisko-tłusty[4].

Blaszki

Lekko zbiegające, z międzyblaszkami. Początkowo ochrowo-brązowe, gliniaste, jasnobrązowe, potem cynamonowobrązowe[4].

Trzon

Biały, z niebiesko-fioletowym połyskiem, szybko zanikającymi resztkami osłony, lepki, ślisko-tłusty, miękki[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki rdzawobrązowe 10–11 × 6 µm[4].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie Cortinatius mucifluus w Ameryce Północnej (USA i Kanada), Europie i Rosji[5]. Władysław Wojewoda w 2003 r. przytoczył 10 jego stanowisk w Polsce[3]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków rzadkich i wartych objęcia ochroną[6].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych i mieszanych, pod bukami wśród opadłych liści. Owocniki zazwyczaj od lipca do października[3]. Według innych źródeł występuje w lasach iglastych, zwłaszcza pod sosnami i świerkami[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2021-10-25].
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-10-25].
  3. 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. 1 2 3 4 5 Nordischer Schleimfuß [online] [dostęp 2021-10-25].
  5. ↑ Mapa występowania Cortinarius mucifluus na świecie [online] [dostęp 2021-10-25].
  6. ↑ Aktualne stanowiska zasłonaka śluzakowatego w Polsce [online] [dostęp 2021-10-25].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.