Wysoczyzna (niem. Hochrosen) – dawna kolonia, a obecnie niewyodrębniona część Boguszyna, obejmująca swoim zasięgiem południowo-zachodnią część wsi.

Geografia

Wysoczyzna stanowi zgrupowanie domów stanowiących część Boguszyna, położone na północno-zachodnim zboczu bocznego ramienia Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, schodzącego od Mysiej Góry aż po Owczą Górę w Kłodzku. Leży ona na wysokości ok. 340-360 m n.p.m., w dolinie potoku, pomiędzy Skibą – dolną częścią a Łochowem – górną częścią Boguszyna przy drodze krajowej nr 8 (E67)[1].

Wokół ciągną się użytki rolne, z których roztaczają się widoki na Kotlinę Kłodzką i część pasm górskich ją otaczających. Znajduje się tu zaledwie kilka zagród[2].

Historia

Rozwój demograficzny Wysoczyzny na przestrzeni stuleci kształtował się następująco[3]:

Wysoczyzna powstała w połowie XVIII wieku jako kolonia Skiby, przy starej drodze prowadzącej z Kłodzka do Barda[4]. W 1782 roku było tu zaledwie 6 domów i taki stan rzeczy utrzymywał się przez dłuższy czas.[5] W połowie XIX wieku przeprowadzoną nową szosę grzbietem powyżej zabudowań Wysoczyzny pozostawiając ją na uboczu. W okresie dwudziestolecia międzywojennego do Wysoczyzny przyłączono okoliczne rozproszone kolonie i zagrody.

Po zakończeniu II wojny światowej i przejściu ziemi kłodzkiej pod administrację polską Wysoczyzna pozostała przysiółkiem Skiby. W 1973 roku straciła swoją odrębność i została przyłączona do Boguszyna. Znajduje się tu nadal kilka rozproszonych zagród, a sama nazwa Wysoczyna powoli wychodzi z użycia[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Kotlina Kłodzka. Mapa turystyczna 1:100 000, wyd. Eko-Graf, Wrocław 1997.
  2. ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 502.
  3. ↑ Pozostałe dane po 1945 roku podane łącznie z Boguszynem
  4. ↑ Glatz. Stadtplan z XVIII wieku
  5. ↑ F. W. Zimmermann, Beyträge zur Beschreibung von Schlesien, Bd. 1-13, Brieg 1783-1796
  6. ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, op. cit., s. 502.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.