Wilcza
wieś
Ilustracja
Centrum Wilczej
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Kłodzko

Wysokość

400-490[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

119[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-442[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0853085

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kłodzko, u góry znajduje się punkt z opisem „Wilcza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilcza”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wilcza”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wilcza”
Ziemia50°31′56″N 16°39′44″E/50,532222 16,662222[4]
Przystanek autobusowy w Wilczej

Wilcza (niem. Wiltsch) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.

Położenie

Wilcza to wieś łańcuchowa o długości około 2 km, leżąca w Sudetach w kotlinie Grzbietu Zachodniego Gór Bardzkich, nad potokiem Wilcza, na wysokości około 400-490 m n.p.m.[1] Położona w dolinie miejscowość otoczona jest od wschodu przez Grzbiet Zachodni, w skład którego wchodzi Wilcza Równina, Przełęcz Wilcza oraz Wilczak. Od zachodu osłania ją boczne ramię Grzbietu Zachodniego z Wilczą Górą, Słupem i Widałkiem[5]. Dolina Wilczy zaliczana jest do najbardziej malowniczych dolin w Sudetach.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Nazwa

Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy drapieżnika wilka[6]. W swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on najwcześniejszą nazwę wsi jako Wilcza podając jej znaczenie "Wolfsdorf" czyli po polsku "Wieś wilków"[6]. Nazwa wsi została później fonetycznie zgermanizowana na Wiltsch[6] i utraciła swoje pierwotne znaczenie.

Historia

Pierwsza wzmianka o Wilczej pochodzi z roku 1304[1]. W roku 1410 było tu wolne sędziostwo, pozostała część miejscowości często zmieniała właścicieli[5]. W 1825 roku były tu 34 budynki, w 1840 roku nadal istniało wolne sędziostwo, poza tym był funkcjonował młyn wodny i gorzelnia[1]. W 1887 roku w miejscowości powstała szkoła[1]. Populacja wsi nigdy nie była liczna. W latach 1910-1933 zamieszkiwało ją niewiele ponad 200 osób. W 1978 roku było tu 26 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmniejszyła się do 14[1].

Współczesność

W roku 1988 Wilcza liczyła 120 mieszkańców. Większość gospodarstw utrzymuje się z rolnictwa oraz pracy w okolicznych lasach. Część osób dojeżdża do pracy w innych miejscowościach – głównie do Kłodzka i Barda. Wieś nie posiada własnego kościoła, a jej mieszkańcy przynależą do parafii w oddalonym o około 3 km Wojborzu. Na terenie Wilczej nie ma zaplecza handlowo-usługowego. Lokalna szkoła podstawowa została zlikwidowana na początku lat 70. XX wieku. Najbliższa znajduje się sąsiednim Wojborzu.

Rekreacja

Ze względu na swoje położenie wieś została doceniona jako miejsce o znaczeniu rekreacyjnym i turystycznym[5]. Część budynków została wykupiona przez przyjezdnych, głównie z Wrocławia, z przeznaczeniem na domy letniskowe. Swój dom w Wilczej ma m.in. Bogusław Litwiniec, współtwórca wrocławskiego Teatru „Kalambur”.
Wilcza jest dobrym punktem wypadowym do pobliskich rezerwatów: Rezerwat przyrody Cisowa Góra i Rezerwat przyrody Cisy[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 231-233. ISBN 83-85773-04-5.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1468 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147580
  5. 1 2 3 4 Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 463. ISBN 978-83-89188-95-3.
  6. 1 2 3 Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 64, OCLC 456751858 (niem.).

Bibliografia

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
  • Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
  • K. R.Mazurski; Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. Sudety; Wrocław 1996; ISBN 83-85550-84-4.
  • Praca zbiorowa; Mapa turystyczna "Góry Sowie";skala 1:35 000; Wyd. "PLAN"; J.Góra 2007/8; ISBN 978-83-60975-44-2.
  • W. Bryger, T. Śnieżek; Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. "PLAN"; J.Góra 2006; ISBN 83-60044-74-0.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.