Wiadukt Gabriela Narutowicza
{{{alt zdjęcia}}}
Widok od strony zachodniej
Poprzednie nazwy

Wiadukt Obornicki

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Poznań

Miejscowość

Suchy Las

Podstawowe dane
Przeszkoda

północny odcinek kolei obwodowej (395)

Długość

286 m

Szerokość:
• jezdni
• chodników
• dróg rowerowych


8 m
5 m
5 m

Dopuszczalna masa pojazdu:

40 t

Data budowy

1974[1]

Data zburzenia

2001[1]

Data odbudowy

2003

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, u góry znajduje się punkt z opisem „Wiadukt Gabriela Narutowicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wiadukt Gabriela Narutowicza”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wiadukt Gabriela Narutowicza”
Ziemia52°27′52,85″N 16°53′19,13″E/52,464681 16,888647

Wiadukt Gabriela Narutowicza – wiadukt drogowy nad linią kolejową nr 395 (obwodnicą i stacją towarową Poznań Piątkowo), w granicach Poznania (dzielnica Stare Miasto) oraz Suchego Lasu.

Opis

Wiadukt Gabriela Narutowicza był pierwszym w Poznaniu obiektem inżynieryjnym o konstrukcji podwieszanej. Znajduje się w ciągu ul. Obornickiej. Jego patronem jest Gabriel Narutowicz – pierwszy Prezydent Polski. Obecną nazwę nadano na mocy Uchwały Rady Miasta Poznania z 27 maja 2003 roku[2].

Ma długość całkowitą 286 m i nośność 40 ton. W jego skład wchodzą dwa pasy jezdni o szerokości 8 m oraz dwie 2,5-metrowe drogi pieszo-rowerowe. Nocą jest podświetlony.

Wiadukt jest punktem końcowym drogi wojewódzkiej nr 433. W latach 1986–2014 był częścią drogi krajowej nr 11, a jeszcze wcześniej stanowił fragment drogi państwowej nr 155.

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.