| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Skład | |
| Edward Borowiak Witold Gałązka Zygmunt Krauze Czesław Pałkowski | |
| Instrumentarium | |
| puzon, klarnet, wiolonczela, fortepian | |
Warsztat Muzyczny – polski kwartet instrumentalny, specjalizujący się w wykonywaniu współczesnej muzyki poważnej.
Historia i skład
Powstał w 1963 w Warszawie. Początkowo współpracował ze Studiem Elektronicznym Polskiego Radia, w zmiennej obsadzie, w zależności od potrzeb wykonywanych utworów. Z zespołem współpracowali różni muzycy, m.in. Tomasz Sikorski, Marta Ptaszyńska. Od 1967 do 1988 występował jednak przede wszystkim w składzie[1]:
- Edward Borowiak - puzon
- Witold Gałązka - wiolonczela
- Zygmunt Krauze - fortepian (i zarazem kierownik zespołu)
- Czesław Pałkowski - klarnet
W latach 70. członkowie zespołu grywali także na instrumentach ludowych z różnych stron Polski, m.in. na lirach korbowych[1].
Działalność koncertowa i repertuar
Zespół występował w wielu krajach Europy, w Chicago i Kanadzie, oraz na bardzo wielu festiwalach muzyki awangardowej, m.in. kilkanaście razy na festiwalach „Warszawska Jesień”. Wykonywał przede wszystkim utwory zamawiane u kompozytorów z całego świata na swój specyficzny skład. Dla zespołu komponowali m.in.: Louis Andriessen, Edison Denisow, Morton Feldman, Vinko Globokar, Lejaren Hiller, Mauricio Kagel, Per Nørgård, Michael Nyman, Frederic Rzewski, Siergiej Słonimski, Günther Becker[1].
Wybrane utwory skomponowane dla Warsztatu Muzycznego i przez niego prawykonane[1][2]:
- Zbigniew Rudziński – Impromptu (1966)
- Zygmunt Krauze – Polichromie (1968), Idyll (1974), Fete galante et pastorale (1975)
- Witold Szalonek – Improvisations sonoristiques (1968)
- Wojciech Kilar – Training 68 (1968)
- Bogusław Schaeffer – Kwartet SG (1970)
- Andrzej Dobrowolski – Krabogapa (1970)
- Henryk Mikołaj Górecki – Muzyczka IVe (1970)
- Krzysztof Meyer – Quattro colori (1970)
- Kazimierz Serocki – Swinging music (1970)
- Tomasz Sikorski – Bez tytułu (1972)
- Zbigniew Bargielski – Ein Zimmer (1973)
- Krzysztof Knittel – à la santé (1974)
- Włodzimierz Kotoński – Pour quatre (1978), Pełnia lata (1980)
- Eugeniusz Knapik – Hymn (1980)
- Günther Becker – Tria paidià Voliótika (1980)
Przypisy
- 1 2 3 4 Krystyna Tarnawska-Kaczorowska, Zygmunt Krauze: między intelektem, fantazją, powinnością i zabawą, PWN, 2001, s. 16-17, ISBN 978-83-01-13426-6.
- ↑ Rainer Peters, Becker, Günther, Oxford Music Online. Grove Music Online, 20 stycznia 2001, DOI: 10.1093/gmo/9781561592630.article.02479, via Oxford University Press [dostęp 2020-05-05] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Warsztat Muzyczny: reaktywacja. Polityka. [dostęp 2020-05-01].