Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet |
Mieżany |
Obecnie |
opuszczona |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°36′49″N 26°49′21″E/55,613611 26,822500 |
Warniszki – dawna wieś[1][2]. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Mieżany.
Inna nazwa miejscowości to Werniszki[1].
Historia
W czasach zaborów zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego[3].
W latach 1921–1939 zaścianek a następnie wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[4][5] (od 1926 w województwie wileńskim[6]) w powiecie brasławskim[7] w gminie Dryświaty[5].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 24 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[5]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 31 osób[1].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Dryświatach. W 1933 podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dryświatach[8].
Przypisy
- 1 2 3 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 6 .
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 26, Słup 44, Warszawa 1932
- ↑ Warniszki, zaścianek, pow. nowoaleksandrowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 15 .
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- 1 2 3 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s. 5.
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1799 .
Linki zewnętrzne
- Warniszki, zaścianek, pow. nowoaleksandrowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 15 .