Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd |
Geoglossales |
Rodzina |
Geoglossaceae |
Rodzaj | |
Gatunek |
włosojęzyk szorstki |
Nazwa systematyczna | |
Trichoglossum hirsutum (Pers.) Boud. Hist. Class. Discom. Eur. (Paris): 86 (1907) |
Włosojęzyk szorstki (Trichoglossum hirsutum (Pers.) Boud.) – gatunek grzybów z rodziny Geoglossaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Trichoglossum, Geoglossaceae, Geoglossales, Incertae sedis, Geoglossomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1794 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Geoglossum hirsutum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1907 r. Jean Louis Émile Boudier, przenosząc go do rodzaju Trichoglossum.
Gatunek typowy dla rodzaju Trichoglossum[2][3].
Synonimów nazwy naukowej ma ponad 20. Niektóre z nich[4]:
- Geoglossum hirsutum Pers. 1794
- Geoglossum hirsutum Schmidel 1793
- Geoglossum capitatum Schmidel 1793
- Geoglossum capitatum Pers. 1797
- Trichoglossum hirsutum var. capitatum (Pers.) Teng 1934
- Trichoglossum hirsutum f. capitatum (Pers.) S. Imai 1941
- Geoglossum hirsutum var. capitatum Schmidel ex Pers. 1801
- Geoglossum hirsutum var. vulgare Alb. & Schwein. 1805
- Geoglossum hirsutum var. hirsutiusculum Berk. 1839
- Geoglossum hirsutum var. americanum Cooke 1875
- Geoglossum americanum (Cooke) Sacc. 1889
- Geoglossum hirsutum var. leotioides Cooke 1879
- Trichoglossum hirsutum f. leotioides (Cooke) Dennis 1961
Nazwa polska według checklist A. Chmiel[5].
Morfologia
Czarne, buławkowate, wyprostowane, zwykle zakończone szeroką lub spłaszczoną główką. Posiadają trzon o średnicy 2–3 mm, pokryty długimi, szczeciniastymi włosami. Owocniki mają 1–8 cm wysokości. W przekroju z pustym środkiem[2][6][7][8].
Można spotkać owocniki białe od infekcji wywołanej przez Hypomyces papulasporae[7][9].
- Cechy mikroskopowe
Miąższ żółtobrązowy. Hymenium ze szczecinkami. Worki 8-zarodnikowe, amyloidalne o wymiarach 180–275 x 18–25 µm. Zarodniki cylindryczne do wrzecionowatych, proste lub zakrzywione, nieco powiększone u góry, szybko stają się brązowe (jeszcze w obrębie worków), segmentowane najczęściej z 15-septami i mierzą (86–)96–140 (–165) × 6–7 µm[2][6][7][8].
Występowanie i siedlisko
Gatunek spotykany w Afryce, Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Azji, Australii, Europie (szeroko rozpowszechniony), na Karaibach, Nowej Zelandii, Oceanie Atlantyckim (Bermudy, Madera (Portugalia), Wyspy Kanaryjskie (Hiszpania)), Oceanie Indyjskim (Mauritius) i Oceanie Spokojnym (Nowa Kaledonia)[10][11][12].
Saprotrof rosnący na ziemi (lub bardzo zgniłym drewnie) na łąkach i mokradłach (torfowiska, marsze), często związany z torfowcem (Sphagnum sp.), a także w zaroślach i lasach. Owocniki pojawiają się od sierpnia do stycznia[7][11][13].
Kategoria zagrożenia wg IUNC w Polsce E (10% prawdopodobieństwo wymarcia gatunku w naturze)[14]. W Polsce podlega ochronie częściowej[15]. Jest na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ze statusem E (wymierające – krytycznie zagrożone)[16].
Nie znaleziono doniesień o negatywnych skutkach ekonomicznych tego grzyba[10].
Podobne gatunki
Trichoglossum variabile[17] ma 9–14-septowe zarodniki. Trichoglossum tetrasporum[18] ma 4–zarodnikowe worki, a Trichoglossum walteri[19] ma 7-septowe zarodniki. Leucoglossum leucosporum[20] jest bardzo podobny, ale ma zarodniki przeźroczyste[7].
Przypisy
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2020-02-15] .
- 1 2 3 Anusha H. Ekanayaka i inni, A new species of Trichoglossum (Geoglossales, Ascomycota) from Thailand, „Phytotaxa”, 316 (2), 2017, s. 161–170, DOI: 10.11646/phytotaxa.316.2.5, ISSN 1179-3163 [dostęp 2020-02-15] (ang.).
- ↑ Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2020-02-15]. (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- 1 2 Patrik Mráz , Rediscovery of Trichoglossum hirsutum in Slovakia, „Czech Mycology”, 49 (3-4), 1997, s. 239-243, ISSN 1211-0981 .
- 1 2 3 4 5 Thomas Læssøe , Jens H. Petersen , Fungi of Temperate Europe, Princeston and Oxford: Princeston University Press, 2019, s. 1354, ISBN 978-0-691-18037-3 .
- 1 2 Larissa Trierveiler Pereira , José Luiz Bezerra , Trichoglossum hirsutum (Geoglossaceae, Ascomycota): primeiro registro para o Nordeste brasileiro, „Sitientibus : Série Ciências Biológicas”, 11 (1), 2011, s. 99-101, ISSN 1519-6097 .
- ↑ Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-02-17] .
- 1 2 Paul. F. Cannon , David W. Minter , Trichoglossum hirsutum, „IMI Descriptions of Fungi and Bacteria”, 204, Wallingford UK: CABI, 2015, arkusz 2038, ISSN 0009-9716 .
- 1 2 Viktor Kučera , Pavel Lizoň , Ivona Kautmanová , Geoglossaceous fungi in Slovakia: rare and new taxa for the territory, „Biologia”, 63 (4), 2008, DOI: 10.2478/s11756-008-0077-0, ISSN 1336-9563 [dostęp 2020-02-16] .
- ↑ Maps of Trichoglossum hirsutum, Discover Life [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ Domian Grażyna i inni, Zmiany w ochronie gatunkowej grzybów wielkoowocnikowych – 2004-2014, Polskie Towarzystwo Mykologiczne (Polish Mycological Society), 2015, DOI: 10.13140/rg.2.1.4772.3040 [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ Kepel A., Kujawa A., Fałtynowicz W., Zalewska A. 2012. Aktualizacja listy gatunków grzybów objętych ochroną gatunkową oraz wskazania dla ich ochrony, Poznań 31października 2012 r., PTOP „Salamandra”.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2019-12-12] .
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5 .
- ↑ Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-02-17] .