Włochatka bermudzka
Aegolius gradyi[1]
Olson, 2012
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

sóweczki

Rodzaj

Aegolius

Gatunek

włochatka bermudzka

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Włochatka bermudzka[3] (Aegolius gradyi) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Opisany po raz pierwszy w 2012 na podstawie szczątków z Wielkiej Bermudy (głównej wyspy Bermudów). Według notatek dawnych kolonialistów, przetrwał do XVII wieku.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał Storrs L. Olson w 2012. Holotyp pochodził z Wilkinson Quarry w Parafii Hamilton na Wielkiej Bermudzie; był to zachowany w całości skok wraz z kilkoma skostniałymi ścięgnami. Znaleziono również kilka paratypów, zarówno na stanowisku znalezienia holotypu, jak i w innych – Convolvulus Cave, Walsingham Cave, Fern Sink Cave, Government Quarry, Sibleys Cave, Admirals Cave i Crystal Cave[4].

Budowa

Włochatki bermudzkie osiągały mniejsze rozmiary niż włochatki zwyczajne (A. funereus); wymiarami zbliżone były do włochatek małych (A. acadicus), wyróżniały się jednak grubszymi trzonami kości kończyn dolnych. Na podstawie zbadanego materiału kostnego zauważyć można redukcję skrzydeł. Niewielkie rozmiary jednej odnalezionej żuchwy mogą być wynikiem naturalnej zmienności lub świadczyć o stosunkowo niewielkiej głowie włochatek bermudzkich, co mogłoby mieć swoje uzasadnienie. Ze względu na prawdopodobne pożywienie tych ptaków, głównie małe ptaki i jaszczurki, mogły prowadzić dzienny tryb życia, więc większe otwory uszne i oczy nie były im potrzebne[4].

Status

IUCN uznaje włochatkę bermudzką za gatunek wymarły (EX, Extinct) od 2014 roku. Wcześniej nie był uwzględniony w klasyfikacji[5]. Szczątki z Admirals Cave pochodzą sprzed około 80 tys. lat. Najpewniej włochatki bermudzkie przetrwały do XVII wieku. Zachowały się notatki Williama Stracheya, w których wspomina on o sowach, które miały występować na wyspie jeszcze w 1625. W 1623 John Smith zaznaczył, że na wyspie żyły niegdyś małe sowy, ale zostały wytępione lub uciekły. Nie są znane jakiekolwiek inne sowy, które występowałyby na Wielkiej Bermudzie, stąd przypuszczać należy, że notatki dawnych kolonialistów odnosiły się właśnie do włochatek bermudzkich. Zdaniem odkrywcy gatunku obarczać winą za wymarcie tych ptaków należy wycinkę palm, cedrów oraz wprowadzenie na wyspę obcych organizmów[4].

Przypisy

  1. ↑ Aegolius gradyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Aegolius gradyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Surniinae Bonaparte, 1838 - sóweczki (Wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-16].
  4. 1 2 3 Storrs L. Olson. A new species of small owl of the genus Aegolius (Aves: Strigidae) from Quaternary deposits on Bermuda. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 125 (2), s. 97–105, 2012. DOI: 10.2988/11-36.1.
  5. ↑ Bermuda Saw-whet Owl Aegolius gradyi. BirdLife International. [dostęp 2018-01-24].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.