Venturia pyrina

Objawy parcha gruszy na gruszce
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Dothideomycetes
Rząd	Venturiales
Rodzina	Venturiaceae
Rodzaj	Venturia
Gatunek	Venturia pyrina
Nazwa systematyczna
Venturia pyrina Aderh. Landwirtschaftliche Jahrbucher 25: 875 (1896)

Objawy parcha na liściu

Objawy parcha na liściu

Venturia pyrina Aderh.– gatunek grzybów z rodziny Venturiaceae^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Venturiaceae, Venturiales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Niektóre synonimy^[2]:

Dawniej bezpłciowo rozmnażające się stadia opisano jako odrębny gatunek – Fusicladium pyrorum (Lib.) Fuckel 1870, stąd też w literaturze spotkać się możemy z opisem, że parcha gruszy wywołuje Venturia pyrina oraz konidialne stadium Fusicladium pyrorum^[3]. Od czasu jednak, kiedy udowodniono, że Fusicladium pyrorum i Venturia pyrina to ten sam gatunek, zgodnie z zasadami nomenklatury mykologicznej nosi on nazwę stadium rozmnażającego się płciowo, czyli V. pyrina, zaś F. pyrorum to tylko jego synonim^[1].

Cykl rozwojowy

Venturia pyrina zimuje w postaci owocników na opadłych z drzewa i porażonych jeszcze w okresie sezonu wegetacyjnego liściach, oraz w postaci grzybni na pąkach i pędach porażonych drzew gruszy. Zimą i wiosną na opadłych liściach powstają owocniki typu pseudotecjum, a w nich w sposób płciowy askospory. Dokonują one infekcji pierwotnej. Infekcja zaczyna się już dwa tygodnie przed pojawieniem się pierwszych liści drzew gruszy i trwa przez 6-8 tygodni. Infekcji pierwotnej dokonują także zarodniki wytwarzane przez grzybnię zimującą na zainfekowanych w poprzednim sezonie wegetacyjnym pędach i pąkach. Grzybnia ta wytwarza bezpłciowo konidia. Warunkiem zakażenia jest by liście były zwilżone co najmniej przez 9 godzin. Optymalna dla infekcji temperatura to 17-23 °C^[3].

Morfologia

Pseudotecja o kształcie od kulistego do stożkowatego, zanurzone, ze szczecinkami lub bez. Mają rozmiar 100–240 μm. Worki podłużne, dwutunikowe, 8-zarodnikowe, o rozmiarach 140–70 μm × 8–12 μm. Askospory oliwkowe, gładkie, podłużne i lekko zwężone, o rozmiarach 12–20 μm × 4–8 μm. Stroma na owocach gruszy rozwinięta dobrze, czasami składająca się z kilku tylko komórek. Konidiofory wzniesione, proste, o szerokości 4–9 μm i długości do 90 μm, zazwyczaj jednak krótsze. Mają barwę od oliwkowej do ciemnobrązowej i wyraźne blizny w miejscu oderwania się zarodników. Konidia szerokowrzecionowate, z zaostrzonym szczytem, przy podstawie obcięte, blado oliwkowobrązowe, gładkie, drobno brodawkowate lub drobno punktowane, bez przegród lub z jedną przegrodą. Mają rozmiar 17–30 × 6–10 μm^[4].

Występowanie i siedlisko

Venturia pyrina jest szeroko rozprzestrzeniony na kuli ziemskiej. Występuje w klimacie umiarkowanym i subtropikalnym, wszędzie tam, gdzie rosną grusze. Występuje na wielu gatunkach grusz^[4].

Znaczenie

Saprotrof i pasożyt. Wywołuje chorobę gruszy – parcha gruszy^[3]. Jego cykl rozwojowy jest podobny do Venturia inaequalis powodującej parcha jabłoni, jednak V. pyrina częściej zimuje na młodych pędach i pąkach. Konidia wytwarzane przez zimującą na nich grzybnię są ważnym źródłem infekcji^[4].

Przypisy