U-81

Historia
Stocznia	Vulkan Vegesack Werft, Brema
Położenie stępki	11 maja 1940
Wodowanie	22 lutego 1941
Kriegsmarine
Wejście do służby	26 kwietnia 1941
Zatopiony	9 stycznia 1944
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 769 t w zanurzeniu 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Napęd
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,7 w. w zanurzeniu 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni 8550 Mm (10 w.) w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	44 do 55

U-81 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Kolejnymi dowódcami byli: Friedrich Guggenberger (kwiecień 1941 – grudzień 1942), Johann-Otto Krieg (grudzień 1942 – styczeń 1944).

Historia

Wcielony do 1. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od kwietnia 1941 roku jako jednostka bojowa; od stycznia 1944 roku w 29. Flotylli.

U-81 operował głównie na Morzu Śródziemnym. Podczas całej służby odbył 17 patroli bojowych, zatapiając 25 statków o łącznej pojemności 49256 BRT (wśród nich wiele arabskich żaglowców), francuski okręt pomocniczy (trawler ZOP FFL „Vikings”, 1150 t) i uszkadzając jeden statek (6671 BRT). Największym sukcesem okrętu było jednak storpedowanie 13 listopada 1941 roku w pobliżu Gibraltaru lotniskowca HMS „Ark Royal” (22000 t). Okręty eskorty zrzuciły wówczas około 130 bomb głębinowych, ale U-Bootowi udało się umknąć. Lotniskowiec, trafiony pojedynczą torpedą w prawą burtę na wysokości śródokręcia, mimo prób ratowania, zatonął dzień później.

U-81 został zatopiony podczas nalotu amerykańskich B-17 na włoski port Pola (obecnie Pula, Chorwacja) 9 stycznia 1944 roku; życie straciło dwóch członków załogi. Wrak został podniesiony 22 kwietnia 1944 roku, następnie złomowany.

Bibliografia

• www.uboat.net: U-81. [dostęp 2008-10-25]. (ang.).