U-63

Klasa	okręt podwodny
Historia
Stocznia	Deutsche Werke AG, Kilonia
Położenie stępki	2 stycznia 1939
Wodowanie	6 grudnia 1939
Kriegsmarine
Wejście do służby	18 stycznia 1940
Zatopiony	25 lutego 1940
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	291 t 341 t
Długość	43,9 m
Szerokość	4,08 m
Zanurzenie	3,82
Zanurzenie testowe	100 m Obliczona głębokość krytyczna: 150 m
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	12 w. 7 w.
Zasięg	6100 km (3800 Mm) przy 8 w. (15 km/h) na powierzchni 67 km (32 Mm) przy 4 w. (7 km/h) w zanurzeniu
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	25

U-63 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939 roku.

Historia

U-63 wcielono do 1. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi. Od lutego 1940 roku okręt bojowy.

Podczas swojego jedynego patrolu bojowego zatopił statek o pojemności 3.840 BRT (szwedzki frachtowiec „Santos”). 25 lutego 1940 roku na południe od Szetlandów U-63 wykrył konwój HN-14. Przygotowujący się do ataku U-Boot został dostrzeżony przez brytyjski okręt podwodny HMS „Narwhal”, którego dowódca zaalarmował pozostałe okręty eskorty. Atak czterech niszczycieli przeprowadzony przy użyciu bomb głębinowych zmusił U-Boota do wynurzenia; jego dowódca nakazał samozatopienie jednostki. W wyniku ostrzału artyleryjskiego zginął jeden członek załogi U-63.

Admiralicja przyznała zatopienie U-63 okrętowi podwodnemu HMS „Narwhal” i niszczycielom: HMS „Escort”, HMS „Imogen”, HMS „Inglefield”.

Zobacz też

• lista U-Bootów zatopionych przez alianckie okręty podwodne podczas II wojny światowej

Bibliografia

• Geoffrey Jones: Submarines versus U-boats. Londyn: W. Kimber, 1986. ISBN 0-7183-0626-0.brak strony w książce
• U-63. www.uboat.net. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).