U-137

Historia
Położenie stępki	16 listopada 1939 Deutsche Werke AG, Kilonia
Wodowanie	18 maja 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	15 czerwca 1940
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t
Długość	43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)
Szerokość	4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12,7 w. na powierzchni, 2 7,4 w. w zanurzeniu
Zasięg	5650 Mm przy 8 w. na powierzchni 56 Mm przy 4 w. w zanurzeniu
Uzbrojenie
1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyrzutnie torpedowe	3 (dziobowe), 5 torped (lub 18 min)
Załoga	4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy

U-137 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w czerwcu 1940 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Oblt. Herbert Wohlfahrt.

Historia

Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Odbył cztery patrole bojowe, podczas których zatopił 6 statków handlowych o łącznej pojemności 24 136 BRT, uszkodził kolejny (4 917 BRT) i krążownik pomocniczy HMS „Cheshire” (10 552 BRT)^[2].

Zatopiony przez załogę 2 maja 1945 roku w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen). Wrak wydobyto i złomowano, data nieznana.

Przypisy

Bibliografia

• U-137. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
• U-137 Typ IID. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).