Tringa[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – brodziec śniady (T. erythropus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

bekasowce

Parvordo

Scolopacida

Nadrodzina

Scolopacoidea

Rodzina

bekasowate

Podrodzina

brodźce

Plemię

Tringini

Rodzaj

Tringa

Typ nomenklatoryczny

Tringa ocrophus Linnaeus, 1758

Gatunki

13 gatunków – zobacz opis w tekście

Tringa – rodzaj ptaków z podrodziny brodźców (Tringinae) w obrębie rodziny bekasowatych (Scolopacidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej[22].

Morfologia

Długość ciała 18–41 cm, rozpiętość skrzydeł 54–74 cm; masa ciała 31–375 g[22].

Systematyka

Etymologia

  • Tringa: średniowiecznołac. tringa nazwa nadana samotnikowi przez Ulissesa Aldrovandiego w 1599 roku, od gr. τρυγγας trungas „wielkości drozda, białozady brodzący ptak, machający ogonem”, wspomniany przez Arystotelesa, dalej nie zidentyfikowany, ale przez późniejszych autorów identyfikowany jako bekas, pliszka lub pluszcz[23].
  • Totanus: epitet gatunkowy Scolopax totanus Linnaeus, 1758; wł. nazwa Tótano dla krwawodzióba (por. hindi nazwa Tantanna dla kwokacza)[23]. Gatunek typowy: Scolopax totanus Linnaeus, 1758.
  • Ochropus: epitet gatunkowy Tringa ochropus Linnaeus, 1758; gr. ωχρος ōkhros „jasnożółty”; πους pous, ποδος podos „noga”[23]. Nomen nudum.
  • Glottis: epitet gatunkowy Scolopax glottis Latham, 1787; łac. glottis, glottidis „nieznany ptak”, różnie identyfikowany, od gr. γλωττις glōttis, γλωττιδος glōttidos „wędrowny ptak nawiedzający jezioro” wspomniany przez Arystotelesa, dalej niezidentyfikowany[23]. Gatunek typowy: Scolopax glottis Latham, 1787 (= Scolopax nebularia Gunnerus, 1767).
  • Limicula: łac. limicola „mieszkaniec błota”, od limus, limi „błoto”; -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszkać”[23]. Gatunek typowy: Scolopax glottis Latham, 1787 (= Scolopax nebularia Gunnerus, 1767).
  • Catoptrophorus: gr. κατοπτρον katoptron „lustro”; φορος phoros „noszący”, od φερω pherō „nosić”[23]. Gatunek typowy: Scolopax semipalmata J.F. Gmelin, 1789.
  • Carites: etymologia niejasna, nieznane gr. słowo καριτης karitēs[23]. Gatunek typowy: Scolopax erythropus Pallas, 1764.
  • Nea: gr. νεω neō „pływać”[23]. Gatunek typowy: Scolopax glottis Latham, 1787 (= Scolopax nebularia Gunnerus, 1767).
  • Erythroscelus: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; σκελος skelos „noga”[23]. Gatunek typowy: Scolopax erythropus Pallas, 1764.
  • Gambetta: bolońska (włoska) nazwa Gambetta dla jakiegoś rodzaju biegusa (Aldrovandi, 1599), od łac. gamba „noga”, prawdopodobnie od gr. καμπη kampē „pochylać się”[23]. Gatunek typowy: Scolopax totanus Linnaeus, 1758; młodszy homonim Gambetta Koch, 1816 (Scolopacidae).
  • Helodromas: gr. ἑλος helos „bagno”; δρομας dromas „bieganie”, od τρεχω trekhō „biegać”[23]. Gatunek typowy: Tringa ochropus Linnaeus, 1758.
  • Hodites: gr. ὁδιτης hoditēs „podróżnik”, od ὁδος hodos „podróż, droga”[23]. Gatunek typowy: Scolopax semipalmata J.F. Gmelin, 1789.
  • Iliornis (Ilyornis): gr. ιλυς ilus, ιλυος iluos „błoto, szlam”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[23]. Gatunek typowy: Totanus stagnatilis Bechstein, 1803.
  • Rhyacophilus: gr. ῥυαξ rhuax, ῥυακος rhuakos „strumień, wezbrany potok”, od ῥεω rheō „płynąć”; φιλος philos „miłośnik”[23]. Gatunek typowy: Tringa glareola Linnaeus, 1758.
  • Heteroscelus: gr. ἑτεροσκελης heteroskelēs „z nierównymi nogami”, od ἑτερος heteros „różny”; σκελος skelos „noga”[23]. Gatunek typowy: Totanus brevipes Vieillot, 1816.
  • Pseudototanus: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Totanus Bechstein, 1803[23]. Gatunek typowy: Totanus guttifer Nordmann, 1835.
  • Heteractitis: gr. ἑτερος heteros „różny, inny, dziwny”; rodzaj Actitis Illiger, 1811 (brodziec)[23]. Gatunek typowy: Scolopax incana J.F. Gmelin, 1789.
  • Pseudoglottis: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Glottis Koch, 1816[23]. Gatunek typowy: Totanus guttifer Nordmann, 1835.
  • Aegialodes: gr. αιγιαλωδης aigialōdēs „bywając przy brzegu”, od αιγιαλος aigialos „plaża, brzeg morza”[23]. Nowa nazwa dla Gambetta Kaup, 1829.
  • Neoglottis: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Glottis Koch, 1816[23]. Gatunek typowy: Scolopax melanoleuca J.F. Gmelin, 1789.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[24]:

Uwagi

  1. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Iliornis Kaup, 1829.

Przypisy

  1. ↑ Tringa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 148. (łac.).
  3. ↑ P.H.G. Moehring: Geslachten der vogelen. Amsteldam: Pieter Meijer, 1758, s. 6, 64. (niderl.).
  4. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 71. (fr.).
  5. ↑ C.L. Koch: System der baierischen Zoologie: zum Gebrauch als Taschenbuch. Nürnberg: in Kommission bei der Steinischen Buchhandlung, 1816, s. 304. (niem.).
  6. ↑ W.E. Leach: Systematic catalogue of the specimens of the indigenous Mammalia and birds in the British Museum. London: Richard % Arthur Taylor, 1816, s. 32. (ang.).
  7. ↑ Ch.L. Bonaparte. The Genera of North American Birds, and a Synopsis of the Species found within the territory of the United States; systematically arranged in Orders and Families. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 2, s. 323, 1827. (ang.).
  8. ↑ Billberg 1828 ↓, s. 143.
  9. ↑ Billberg 1828 ↓, s. 155.
  10. 1 2 Kaup 1829 ↓, s. 54.
  11. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 144.
  12. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 155.
  13. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 156.
  14. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 195.
  15. ↑ Kaup 1829 ↓, s. 140.
  16. ↑ S.F. Baird: Order Grallatores. W: S.F. Baird, J. Cassin, G.N. Lawrence: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-6, according to acts op congress of March 8, 1853, May 31, 1854, and August 5, 1854. Cz. 9: Birds. Washigton: A.O.P. Nicholson, Printer [etc.], 1858, s. 734. (ang.).
  17. ↑ A.O. Hume. Gleanings from the Calcutta market. „Stray Feathers”. 7, s. 488, 1878. (ang.).
  18. ↑ L.H. Stejneger. Analecta Ornithologica. Second series. „The Auk”. 1, s. 236, 1884. (ang.).
  19. ↑ L.H. Stejneger. Pseudototanus guttifer (Nordm.). „Zeitschrift für die gesammte Ornithologie”. 1, s. 223, 1884. (ang.).
  20. ↑ F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1890, s. 327. (łac.).
  21. ↑ R. Ridgway. The birds of North and Middle America. „Bulletin of the United States National Museum”. 50 (8), s. 329, 1919. (ang.).
  22. 1 2 T. Piersma, J. van Gils & P. Wiersma: Family Scolopacidae (Sandpipers, Snipes and Phalaropes). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 509–512, 514. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
  23. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  24. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Tringini Rafinesque, 1815 (Wersja: 2021-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-10].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.