Taterini
Chevret & Dobigny, 2005[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – myszoskoczek zadżumiony (Gerbilliscus brantsii) na ilustracji z 1849 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszoskoczki

Plemię

Taterini

Typ nomenklatoryczny

Tatera Lataste, 1882

Synonimy
Rodzaje

5 rodzajów (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Tateriniplemię ssaków z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Azji i Afryce[3].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące rodzaje[4]<[3][5]:

Opisano również rodzaje wymarłe:

  • Abudhabia De Bruijn & Whybrow, 1994[6]
  • Protatera Jaeger, 1977[7]

Uwagi

  1. Typ nomenklatoryczny: Gerbillurus Shortridge, 1942 (= Gerbilliscus O. Thomas, 1897).

Przypisy

  1. P. Chevret & G. Dobigny. Systematics and evolution of the subfamily Gerbillinae (Mammalia, Rodentia, Muridae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 35 (3), s. 685, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.01.001. (ang.).
  2. И.Я. Павлинов. Филогения и классификация подсемейства песчанок Gerbillinae. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 87 (2), s. 19–31, 1982. (ros.).
  3. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 446–. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
  5. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 259–262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  6. H. de Bruijn & P.J. Whybrow. A Late Miocene rodent fauna from the Baynunah Formation, Emirate of Abu Dhabi, United Arab Emirates. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. 97 (4), s. 412, 1994. (ang.).
  7. J.-J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 88, 1977. (fr.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.