herb Tarnowski
herb Tarnowski

Tarnowski – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Leliwa.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym – nad złotym półksiężycem sześciopromienna gwiazda złota. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm ukoronowanym z klejnotem – na ogonie pawim półksiężyc z gwiazdą. Labry: błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Według heraldyka Jerzego Dunina-Borkowskiego hetman Jan Amor Tarnowski otrzymał dziedziczny tytuł hrabiego św. c. rz. od cesarza Karola V 24 grudnia 1547 (ta linia Tarnowskich wygasła na Janie Krzysztofie Tarnowskim 1 kwietnia 1567). Inna linia miała otrzymać tytuł hrabiowski w Polsce 12 lutego 1588 od króla Zygmunta III. Tytuł ten miał być później przyznany Tarnowskim w Królestwie Polskim 24 maja 1824, potwierdzony w Rosji 4 lipca 1861 i w Galicji 18 lipca 1785[1].

Potwierdzenie tytułu w Galicji (hoch- und wohlgeboren, graf von) otrzymał 18 lipca 1785 Jan Jacek Amor Tarnowski. Podstawą był patent szlachecki z 1775 roku oraz pokrewieństwo z Janem Amorem Tarnowskim, który otrzymał tytuł w 1547 roku[2].

Herbowni

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Dunin-Borkowski: Almanach błękitny : genealogia żyjących rodów polskich. Lwów, Warszawa: nakł. Księgarni H. Altenberga ; Wende i Ska, 1908, s. 925.
  2. ↑ Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 365-367. ISBN 978-83-7181-597-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.