Talerz rybny, Attyka, 340–320 p.n.e., (Hetjens-Museum)
Talerz rybny, Paestum, 350–325 p.n.e., wysokość 3,8 cm, średnica 16,7 cm (Musée Saint-Raymond)

Talerz rybny (ang. fish plate) – rodzaj starożytnego naczynia greckiego, forma płaskiego półmiska służącego do serwowania potraw rybnych.

W opracowaniach archeologicznych naczynia tego typu nazywane są talerzami rybnymi, ze względu na motywy dekoracyjne, którymi były ozdabiane, tzn. ryby i zwierzęta morskie. Talerze rybne charakteryzowały się spłaszczonym, okrągłym kształtem i zagłębieniem w środku, w którym zapewne zbierał się sos lub inny płynny dodatek. Miały wywinięty na zewnątrz pod kątem prostym i opadający do dołu brzeg. Posiadały niską stopkę. Forma attycka w technice czarnopokostowej pojawiła się pod koniec V w. p.n.e. i była wytwarzana aż do II–I w. p.n.e. Formy południowoitalskie różniły się od pierwowzorów attyckich[1].

Ryby w dekoracjach na attyckich talerzach mają brzuchy skierowane na zewnątrz naczynia, podczas gdy na talerzach południowoitalskich z IV w. p.n.e. – apulijskich i kampańskich – mają brzuchy do środka. Średnica talerzy rybnych wahała się od 20 do 26 cm[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Inga Głuszek. Naczynia czarnopokostowe w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu. „Studia Muzealne”. XXIII, s. 12, 2018. Poznań: Muzeum Narodowe w Poznaniu. ISSN 0137-5318. [dostęp 2022-08-07]. (pol.).
  2. ↑ Toby Schreiber: Athenian Vase Construction: A Potter’s Analysis. Los Angeles: Getty Publications, 1999, s. 110–111. ISBN 978-0-89236-465-7. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.