Szczęście Frania – komedia Włodzimierza Perzyńskiego w trzech aktach. Prapremiera odbyła się we Lwowie w 1909 r. Utwór został wydany w 1914 r. w zbiorze Młodzieniec o krótkim nazwisku[1][2].
Treść
Akcja rozgrywa się w Warszawie w środowisku mieszczańskim. Ubogi chłopiec, Franio, zakochał się w pannie Helenie – córce swych chlebodawców, u których pracuje jako sekretarz. Ponieważ ośmielił się prosić o jej rękę, zmuszony jest opuścić dom i posadę. Tymczasem na jaw wychodzi romans panny Heleny, który niweczy jej szanse na dobre zamążpójście. Franio okazuje jej współczucie i godzi się na małżeństwo z uwiedzioną panną[1][2].
Inscenizacje (wybór)[3]
Teatr | Rok premiery | Reżyseria |
---|---|---|
Teatr Praski w Warszawie | 1921 | Henryk Małkowski |
Teatr Miejski w Bydgoszczy | 1923 | Leon Jaroszyński |
Teatr Nowy w Poznaniu | 1925 | Jerzy Woskowski |
1947 | Edward Żytecki | |
Teatr Polski w Poznaniu | 1927 | |
Teatr Narodowy w Warszawie | 1928 | Aleksander Zelwerowicz |
Teatr Jaskółka w Warszawie | 1930 | Jerzy Gołaszewski |
Teatr Komedia w Warszawie | 1940 | Roman Niewiarowicz |
Teatr Popularny w Warszawie | 1945 | Helena Buczyńska |
Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu | 1945 | Stanisław Milski |
Teatry Miejskie w Częstochowie | 1945 | Edward Gliński |
Teatr Miejski Komedia w Gdyni | 1945 | Wanda Jarszewska |
Teatr Polski w Bygdoszczy | 1946 | Bronisław Kassowski |
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach | 1946 | Edward Żytecki |
1960 | Edward Żytecki | |
Teatr Polski Bielsko-Cieszyn (następnie Bielsko-Biała) | 1947 | Stanisław Malatyński |
1952 | Czesław Strzelecki | |
1963 | Henryk Lotar | |
Teatr Powszechny TUR w Łodzi | 1947 | Leon Pietraszkiewicz |
Teatr Miejski im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu | 1947 | Andrzej Kuryłło |
Objazdowy Teatr Ziemi Opolskiej | 1948 | Leonia Barwińska, Henryk Barwiński |
Teatr Comoedia (MTD) w Warszawie | 1948 | Zbigniew Koczanowicz |
Teatr Miejski w Lublinie | 1948 | Maksymilian Chmielarczyk |
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie | 1948 | Janusz Warnecki |
Teatr Ziemi Lubuskiej | 1949 | Hanna Małkowska |
1954 | Zbigniew Koczanowicz | |
Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku | 1950 | Stanisława Zbyszewska |
1963 | Jerzy Zegalski | |
Teatr Ziemi Rzeszowskiej | 1951 | Stefan Michułowicz |
Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg | 1951 | Stanisław Milski |
1968 | Stefania Domańska | |
Teatr Powszechny w Warszawie | 1951 | Danuta Pietraszkiewicz |
Teatr Państwowy w Gnieźnie
(następnie Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie) |
1952 | Kazimierz Czyński |
1963 | Stefan Drewicz | |
Teatr Wybrzeże w Gdańsku | 1953 | Juliusz Lubicz-Lisowski |
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie | 1954 | Kazimierz Biernacki |
Teatr Polski w Szczecinie | 1954 | Kazimierz Brodzikowski |
Teatr Dolnośląski w Jeleniej Górze | 1954 | Kazimierz Czyński |
Teatr Aktora w Londynie | 1955 | Wojciech Wojtecki |
Teatry Dramatyczne we Wrocławiu | 1956 | Stanisław Igar |
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu | 1957 | Mieczysław Winkler |
Teatr im. Stefana Żeromskiego Kielce-Radom | 1959 | Irena Byrska |
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie | 1960 | Halina Gallowa |
Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu | 1964 | Zbigniew Bessert |
Teatr Ziemi Opolskiej | 1966 | Bronisław Kassowski |
Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim | 1967 | Lucyna Tychowa |
Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego
Koszalin-Słupsk |
1968 | Stefania Domańska |
Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu | 1971 | Bohdan Czechak |
1984 | Ewa Zdzieszyńska | |
Teatr Ziemi Mazowieckiej w Warszawie | 1971 | Henryk Mozer |
Teatr Powszechny w Łodzi | 1971 | Roman Sykała |
Teatr Polski w Warszawie | 1991 | Bogdan Baer |
Spektakle radiowe
- Szczęście Frania (1952, reż. Jerzy Ronard Bujański)[4]
- Szczęście Frania (1961, reż. Wiesław Opałek)[5]
- Szczęście Frania (2019, adapt. Małgorzata Żurakowska)[6]
Spektakle telewizyjne
- Szczęście Frania (1958, reż. Wanda Laskowska)[7][8]
- Szczęście Frania (1966, reż. Józef Para)[9][10]
- Szczęście Frania (1973, reż. Józef Słotwiński)[11][12]
- Szczęście Frania (2001, reż. Agnieszka Glińska)[13][14]
Przypisy
- 1 2 Lesław Eustachiewicz , Szczęście Frania. Komedia w 3 aktach., [w:] Literatura polska : przewodnik encyklopedyczny. T 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 425 .
- 1 2 Szczęście Frania. Komedia w trzech aktach, [w:] Hanna Baltyn-Karpińska , "Iskier" leksykon teatralny, Warszawa: Iskry, 2008, s. 215-216, ISBN 978-83-244-0083-6 .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ 08.09.2019 Słuchowisko „Szczęście Frania” [online], Polskie Radio Lublin, 8 września 2019 [dostęp 2024-04-09] .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania [online], FilmPolski.pl [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania [online], FilmPolski.pl [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania [online], FilmPolski.pl [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-01-10] .
- ↑ Szczęście Frania [online], FilmPolski.pl [dostęp 2024-01-10] .
Linki zewnętrzne
- Szczęście Frania, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki). [dostęp 2024-01-10] .
- Włodzimierz Perzyński. Lekkomyślna siostra ; Aszantka ; Szczęście Frania (1922) [w:] Polona [online] [dostęp 2024-01-10]
- Szczęście Frania - afisz teatralny (1946) [w:] Polona [online] [dostęp 2024-01-10]
- Szczęście Frania - afisz teatralny (1947) [w:} Polona [online] [dostęp 2024-01-10]
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.