Lucyna Tych
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1929 lub 15 stycznia 1930
Warszawa

Data i miejsce śmierci

7 marca 2019
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz żydowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

historyczka, reżyserka teatralna i telewizyjna

Lucyna Tych (lub Lucyna Tychowa), z domu Berman (ur. 14 grudnia 1929[1] lub 15 stycznia 1930 w Warszawie[2], zm. 7 marca 2019 tamże[3]) – polska historyczka, reżyserka teatralna i telewizyjna.

Życiorys

Córka Jakuba Bermana i Gustawy z domu Grynberg (1900–1978)[4]. Dzieciństwo spędziła w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej wraz z rodzicami znalazła się w Związku Radzieckim. Po zakończeniu wojny wróciła do Polski, gdzie w latach 1945–1947 uczęszczała do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, w którym uzyskała maturę[5][6]. W 1947 rozpoczęła studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisaną pod kierunkiem Witolda Kuli obroniła w 1952[2]. Następnie studiowała estetykę w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych (doktoratu poświęconego Zofii Nałkowskiej nie ukończyła)[7]. W 1963 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną z dyplomem reżysera[8]

Pracowała jako reżyserka teatralna i telewizyjna w Teatrze Młodej Warszawy, Teatrze Telewizji Polskiej oraz w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie i Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. W 1968 na fali kampanii antysemickiej została usunięta z pracy. W sezonie 1971/1972 pracowała w Teatrze Śląskim w Katowicach. Następnie pracowała w Teatrze Nowym w Warszawie (do 1982 – była tam kierownikiem literackim).

Jej mężem był Feliks Tych (1929–2015), historyk, w latach 1995–2006 dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego[9]. Ich synem jest Włodzimierz (Wlodek) Tych, pracownik naukowy Lancaster University.

Pochowana 19 marca 2019 na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie[3].

Publikacje

  • Śmiało podnieśmy sztandar nasz w górę: wiersze i pieśni rewolucyjne, wyboru dokonali Lucyna Tych, Ryszard Koniczek, Warszawa: Iskry 1958 (redakcja).
  • Nasza walka trwa nie od dziś: montaż sceniczny na dwudziestą rocznicę powstania Polskiej Partii Robotniczej, oprac. Lucyna Tychowa, Warszawa: Iskry 1962.
  • 50-lecie Wielkiego Października: materiały repertuarowe w wyborze Leona Pasternaka propozycje programowe Olga Koszutska, Maria Tychowa, Warszawa: Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych 1967 [błędne imię].
  • Tak, jestem córką Jakuba Bermana, Kraków: Universitas 2016, ISBN 978-83-242-3013-6 (współautor Andrzej Romanowski).

Przypisy

  1. ↑ Lucyna Tychowa, Andrzej Romanowski: Tak, jestem córką Jakuba Bermana. Kraków: Universitas, 2016, s. 26. ISBN 978-83-242-3013-6.
  2. 1 2 Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk: Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000. Kraków: Wyd. Arkadiusz Wingert, 2010, s. 121. ISBN 978-83-60682-27-2.
  3. 1 2 Lucyna Berman-Tych. Nekrolog. nekrologi.wyborcza.pl, 16 marca 2019. [dostęp 2019-03-16].
  4. ↑ Anna Sobór-Świderska: Jakub Berman. Biografia komunisty. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 29–30. ISBN 978-83-7629-090-4.
  5. ↑ Lucyna Tychowa, Andrzej Romanowski: Tak, jestem córką Jakuba Bermana. Kraków: Universitas, 2016, s. 109–111. ISBN 978-83-242-3013-6.
  6. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1947. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-08-16].
  7. ↑ L. Tychowa, A. Romanowski, „Tak, jestem córką Jakuba Bermana”. histmag.org. [dostęp 2017-11-18].
  8. ↑ Lucyna Tychowa, Andrzej Romanowski: Tak, jestem córką Jakuba Bermana. Kraków: Universitas, 2016, s. 182–183. ISBN 978-83-242-3013-6.
  9. ↑ Anna Sobór-Świderska: Jakub Berman. Biografia komunisty. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 492. ISBN 978-83-7629-090-4.

Bibliografia

  • Anna Sobór-Świderska: Jakub Berman. Biografia komunisty. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 29–30, 492. ISBN 978-83-7629-090-4.
  • Lucyna Tychowa, Andrzej Romanowski: Tak, jestem córką Jakuba Bermana. Kraków: Universitas, 2016. ISBN 978-83-242-3013-6.
  • Upadek dygnitarza: prof. Andrzej Romanowski rozmawia z Lucyną Tychową, córką Jakuba Bermana, „Przegląd” 27 VI–3 VII 2016, nr 26, s. 42–44.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.