Strzępka gleocystydialna (ang. gloeoplerous hyphae) – rodzaj strzępek u grzybów podstawkowych (Basidiomycota), będący odmianą strzępek generatywnych[1]. Pod względem zawartości są podobne do gleocystyd, ale w hymenium rosną prostopadle do jego powierzchni (jeśli występują w miąższu kapelusza, mogą rosnąć w dowolnym kierunku); mogą zakrzywiać się w kierunku hymenium, przekształcając się w gleocystydy, a nawet sięgać powierzchni hymenium i wystawać ponad nie[2].
Typowe strzępki gleocystydalne występują np. w rodzajach Auriscalpium, Gloiodon, Hericium i Dentipratulum[2], często także u niektórych grzybów poliporoidalnych[1] i kortycjoidalnych[3]. Mają znaczenie taksonomiczne przy oznaczaniu gatunku. Liczne są np. u Wrightoporia labyrinthina[4]. Są to strzępki o dużej średnicy (szerokie), cienkościenne z refrakcyjną zawartością, czym wyraźnie różnią się od zazwyczaj szklistych strzępek generatywnych. Często są żółtawe, o zawartości jednorodnej lub ziarnistej. W niektórych przypadkach zawartość pod wpływem floksyny jaskrawo wybarwia się, a w odczynniku Melzera ciemnieje. Rodzaj przegrody na każdym końcu tych strzępek jest często bardzo trudny do zaobserwowania, ale w niektórych przypadkach występują duże, zniekształcone sprzążki[1].
Strzępki gleocystydialne występują w kontekście i w tramie. Czasami wnikają do hymenium, a nawet przerastają go, wówczas nazywane są gleocystydami[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 An introduction to poroide fungi [online], Fungiflora [dostęp 2023-10-17] (ang.).
- 1 2 J.A. Stalpers, The Aphyllophoraceous fungi – II. Keys to the species of the Hericiales, „Studies in Mycology”, 40, data dostępu=2023-12-11.
- ↑ S.P. Gorjón, Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 125–309, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
- ↑ Tsutomu Hattori, Wrightoporia (Basidiomycota, Hericiales) species and their allies collected in Japan, „Mycoscience”, 49, 2008, s. 57, 58, DOI: 10.1007/s10267-007-0389-x [dostęp 2023-10-17] (ang.).