Sokolica
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Nowa Ruda

Wysokość

450-560 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

74[1]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-400[2]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0854469

Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda
Mapa konturowa gminy wiejskiej Nowa Ruda, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sokolica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sokolica”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sokolica”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sokolica”
Ziemia50°35′24″N 16°27′58″E/50,590000 16,466111[3]
Pomnik ofiar katastrofy górniczej z Sokolicy stojący w Krajanowie

Sokolica (niem. Zaughals) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda.

Położenie

Sokolica to mała, rozproszona wieś długości około 1,4 km, leżąca w Sudetach Środkowych, w północnej części Wzgórz Włodzickich, na wysokości około 450-560 m n.p.m.[4]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Historia

Sokolica powstała na początku XVII wieku, w 1631 roku było tu zaledwie pięć domów[4]. W 1748 roku był tu młyn wodny, a w 1765 roku miejscowość zamieszkiwało 31 zagrodników i chałupników[4]. W roku 1840 w Sokolicy były: dwór, młyn wodny, gorzelnia i 54 domy, większość mieszkańców utrzymywała się z tkactwa[4]. Pod koniec XIX wieku po upadku tkactwa chałupniczego Sokolica przekształciła się w niewielkie letnisko[4]. Podczas największej katastrofy górniczej w historii noworudzkiego górnictwa w kopalni "Ruben" 10.05.1941 r. na skutek zawału zginęło 187 górników, w tym 4 mieszkańców Sokolicy. Po 1945 roku wieś nie została w pełni zaludniona, a część domów popadła w ruinę i została rozebrana[4]. W 1978 roku Sokolica liczyła 127 mieszkańców, w 1988 roku ich liczba spadła do 108.

Szlaki turystyczne

Przez wieś przebiegają dwa znakowane szlaki turystyczne[4]:

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1189 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126209
  4. 1 2 3 4 5 6 7 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 359, 360. ISBN 83-85773-12-6.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.