wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
450-560 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
74[1] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-400[2] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0854469 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°35′24″N 16°27′58″E/50,590000 16,466111[3] |
Sokolica (niem. Zaughals) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda.
Położenie
Sokolica to mała, rozproszona wieś długości około 1,4 km, leżąca w Sudetach Środkowych, w północnej części Wzgórz Włodzickich, na wysokości około 450-560 m n.p.m.[4]
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.
Historia
Sokolica powstała na początku XVII wieku, w 1631 roku było tu zaledwie pięć domów[4]. W 1748 roku był tu młyn wodny, a w 1765 roku miejscowość zamieszkiwało 31 zagrodników i chałupników[4]. W roku 1840 w Sokolicy były: dwór, młyn wodny, gorzelnia i 54 domy, większość mieszkańców utrzymywała się z tkactwa[4]. Pod koniec XIX wieku po upadku tkactwa chałupniczego Sokolica przekształciła się w niewielkie letnisko[4]. Podczas największej katastrofy górniczej w historii noworudzkiego górnictwa w kopalni "Ruben" 10.05.1941 r. na skutek zawału zginęło 187 górników, w tym 4 mieszkańców Sokolicy. Po 1945 roku wieś nie została w pełni zaludniona, a część domów popadła w ruinę i została rozebrana[4]. W 1978 roku Sokolica liczyła 127 mieszkańców, w 1988 roku ich liczba spadła do 108.
Szlaki turystyczne
Przez wieś przebiegają dwa znakowane szlaki turystyczne[4]:
- Główny Sudecki Szlak Konny prowadzący Lądka-Zdroju do Karpacza,
- Kościelec - Góra Wszystkich Świętych - Góra Świętej Anny - Przełęcz pod Krępcem - Nowa Ruda - Włodzicka Góra - Świerki Dolne - Kompleks Gontowa - Sokolec - Schronisko Sowa - Wielka Sowa.
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1189 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126209
- 1 2 3 4 5 6 7 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 359, 360. ISBN 83-85773-12-6.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.
Linki zewnętrzne
- Zaughals, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 467 .