Smiljan Franjo Čekada
Arcybiskup metropolita wszechbośniacki
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1902
Donji Vakuf

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1976
Sarajewo

Wyznanie

katolicyzm

Prezbiterat

5 kwietnia 1925

Nominacja biskupia

6 czerwca 1939

Sakra biskupia

6 sierpnia 1939

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 sierpnia 1939

Miejscowość

Sarajewo

Miejsce

archikatedra Serca Jezusowego w Sarajewie

Konsekrator

Ivan Šarić

Współkonsekratorzy

Alojzy Wiktor Stepinac
Josip Stjepan Garić

Smiljan Franjo Čekada (ur. 29 sierpnia 1902 w Donjim Vakufie, zm. 18 stycznia 1976 w Sarajewie) – bośniacki duchowny katolicki, teolog, biskup, a następnie od 1967 roku arcybiskup metropolita wszechbośniacki[1].

Życiorys

Urodził się w 1902 roku w Donji Vakuf na terenie Bośni i Hercegowiny. Podobnie jak jego bracia Cedomil i Milivoj po ukończeniu szkoły średniej zdecydował się wstąpić do seminarium duchownego. 5 kwietnia 1925 roku otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie został skierowany przez arcybiskupa Ivana Šaricia skierowany an studia specjalistyczne do Rzymu na Papieski Uniwersytet Gregoriański, które ukończył w 1928 roku uzyskując stopień naukowy doktora filozofii. Po powrocie do Bośni i Hercegowiny uczył jako katecheta religii w Sarajewie, a także był redaktorem miejscowego tygodnika katolickiego[2].

6 czerwca 1939 roku papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji wszechbośniackiej, przydzielając mu tytuł biskupa tytularnego Pharbaethus. Miał rezydować w Prizrenie, gdzie powierzono mu opiekę nad miejscową ludnością katolicką mieszkającą w Kosowie[3]. Jego konsekracja biskupia miała miejsce 6 sierpnia tego samego roku w archikatedrze Serca Jezusowego w Sarajewie[1].

18 sierpnia 1940 roku w trakcie II wojny światowej został mianowany ordynariuszem skopijskim. Obszar jego diecezji w tym czasie znajdował się pod okupacją niemiecką oraz bułgarską. W tym czasie dochodziło do masowej eksterminacji Żydów macedońskich. Starał się temu zapobiec, jednak nieskutecznie. Udało mu się uchronić od wywózki do Auschwitz grupę dzieci, które ukryto na terenie klasztorów[2].

Po śmierci 30 czerwca 1946 roku biskupa Josipa Stjepana Garicia został mianowany administratorem apostolskim diecezji Banja Luka[1]. Uczestniczył w obradach II soboru watykańskiego[2].

12 czerwca 1969 papież Paweł VI mianował go koadiutor arcybiskupa metropolity wszechbośniackiego Ivana Šaricia, przyznając mu tytuł arcybiskupa tytularnego Thibuzabetum oraz zwalniając z funkcji ordynariusza skopijskiego. Rządy metropolitarne w Sarajewie objął po śmierci swojego poprzednika 13 stycznia 1970 roku, odbywając uroczysty ingres do archikatedry[1].

Smiljan Franjo Čekada zmarł w wieku 73 lat w 1976 roku i został pochowany w grobowcu rodzinnym na miejskim cmentarzu w Sarajewie. Dopiero 28 października 2011 roku jego szczątki zostały uroczyście pochowane u boku jego poprzedników w podziemiach archikatedry sarajewskiej[2].

8 lutego 2011 roku został pośmiertnie odznaczony odznaczeniem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, nadawanym przez Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Jad Waszem w Jerozolimie za swoje zasługi dla ratowania ludności żydowskiej podczas II wojny światowej[4][2].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Biografia na stronie „Catholic Hierarchy” [on-line] [dostęp 2013-09-13].
  2. 1 2 3 4 5 Zemni ostaci nadbiskupa Cekade preneseni u katedralu, artykuł na stronie „www.katolicki-tjednik.com” z 15 maja 2013 roku. katolicki-tjednik.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. [on-line] [dostęp 2013-09-13].
  3. ↑ Ordinations Épiscopales, Issue 1939, Number 35.
  4. ↑ Smiljan Franjo Čekada – Jad Waszem (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.