Podobizna Bogdaniego na znaczku pocztowym z 1989 | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1630 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Metropolita archidiecezji szkoderskiej | |
Okres sprawowania |
1656–1677 |
Metropolita archidiecezji Skopje | |
Okres sprawowania |
1677–1689 |
Wyznanie |
katolicyzm |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
1651 |
Sakra biskupia |
1656 |
Pjetër Bogdani, znany też jako Pietro Bogdano[1] (ur. ok. 1630 w Gur i Hasit w rejonie Prizren, zm. 6 grudnia 1689 roku w Prisztinie) – albański ksiądz katolicki, autor dzieł o tematyce religijnej, autor Cuneus prophetarum – pierwszego oryginalnego dzieła literackiego w języku albańskim, nazywany ojcem prozy albańskiej.
Życiorys
Pjetër Bogdani urodził się ok. 1630 roku w Gur i Hasit koło Prizrenu[2]. Wychowany został w duchu katolickim[2][1]. Jego wuj Andrea (Ndre) Bogdani (ok. 1600–1668) był arcybiskupem Skopje[2] i autorem gramatyki łacińsko-albańskiej, która obecnie uznawana jest za zaginioną[1].
Bogdani miał kształcić się w szkole franciszkańskiej w miejscowości Cziprowci (płn.-zach. Bułgaria), a następnie w Collegium Illyricum koło Ankony[2], gdzie nauki pobierali wcześniej dwaj inni albańscy pisarze: Pjetër Budi (1566–1622) i Frang Bardhi (1606–1643)[1].
W latach 1651–1654 był proboszczem w Pulati, w północnej Albanii[2]. W latach 1654–1656 studiował w Akademii Kongregacji Krzewienia Wiary w Rzymie, uzyskując stopień doktora filozofii i teologii[2].
W 1656 roku został arcybiskupem, ordynariuszem archidiecezji szkoderskiej, którą kierował do 1677 roku[2][3]. Do 1671 roku sprawował również funkcję administratora diecezji w Barze[2]. W czasie wojny turecko-austriackiej (1664–1669) ukrywał się we wsiach Barbullush i Rjoll koło Szkodry[1]. W 1677 roku zastąpił swojego wuja na stanowisku arcybiskupa Skopje[2][3] i administratora królestwa Serbii[2]. Z uwagi na swoje funkcje, religijność i patriotyzm, pozostawał w konflikcie z Turkami osmańskimi i musiał uciekać – najpierw do Dubrownika, a następnie do Wenecji i do Padwy[2]. W Padwie został przyjęty przez kardynała Gregorio Barbarigo (1622–1697), któremu służył wcześniej w Rzymie[1].
Nazywany często ojcem prozy albańskiej[2], Bogdani jest autorem pierwszego tekstu prozą, napisanego oryginalnie w języku albańskim – Cuneus prophetarum (Trupa lub oddział proroków, alb. Çeta e profetëve), opublikowanego w 1685 roku w Padwie we współpracy z kardynałem Barbarigo[4]. Dzieło to składające się z treści filozoficznych i teologicznych, zawiera także wątki z zakresu astronomii, geografii, fizyki i historii[2].
W marcu 1686 roku Bogdani powrócił na Bałkany, gdzie wspierał ruch oporu wobec Turków osmańskich, w szczególności na terenie Kosowa[1]. W tym celu skierował do walki w szeregach armii austriackiej 6 tys. albańskich żołnierzy, którym sam towarzyszył do Prizrenu, gdzie wojska zdziesiątkowała epidemia dżumy[1]. Bogdani wrócił do Prisztiny, gdzie zmarł 6 grudnia 1689 roku[2].
Krytyką dzieł Bogdaniego zajmował się Ibrahim Rugova (1944–2006), czego efektem była praca Vepra e Bogdanit 1675–1685, wydana w 1982 w Prisztinie. Imię Bogdaniego noszą ulice w Tiranie, Szkodrze, Durrësie, Kamzie i w Pogradcu.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Robert Elsie: Historical Dictionary of Albania. Rowman&Littlefield: 2010, s. 54–55. ISBN 978-0-8108-6188-6. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. I.B.Tauris, 2013, s. 44–45. ISBN 978-1-78076-431-3. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
- 1 2 Oliver Jens Schmitt: Religion und Kultur im albanischsprachigen Südosteuropa. Peter Lang, 2010, s. 63. ISBN 978-3-631-60295-9. [dostęp 2017-04-02]. (niem.).
- ↑ Robert Elsie: Albanian Literature: A Short History. I.B.Tauris, 2005, s. 27–30. ISBN 978-1-84511-031-4. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
Bibliografia
- Robert Elsie: Zarys historii literatury albańskiej. Narodziny literatury albańskiej, XV-XVII wiek, z.2. Toruń: 2004. ISBN 978-1-78076-431-3. (pol.).
- Shefik Osmani: Pjetër Bogdani. Tirana: 1996. (alb.).
- Peter Prifti: Unfinished Portrait of a Country. New York: 2005. ISBN 978-1-78076-431-3. (ang.).