Ryżoszczurnik
Melanomys
O. Thomas, 1902[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Oryzomyini

Rodzaj

ryżoszczurnik

Typ nomenklatoryczny

Oryzomys phaeopus O. Thomas, 1894 (= Hesperomys caliginosus Tomes, 1860)

Gatunki

6 gatunków – zobacz opis w tekście

Ryżoszczurnik[2] (Melanomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[3][4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 110–145 mm, długość ogona 70–111 mm, długość ucha 14–18 mm, długość tylnej stopy 24–30 mm; masa ciała 43–48 g[4][6].

Systematyka

Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Oryzomys) zdefiniował w 1902 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) ryżoszczurnika ciemnego (M. caliginosus).

Etymologia

Melanomys: gr. μελας melas, μελανος melanos ‘czarny’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:

  • Melanomys chrysomelas (J.A. Allen, 1897)
  • Melanomys idoneus (E.A. Goldman, 1912)
  • Melanomys columbianus (J.A. Allen, 1899)
  • Melanomys caliginosus (Tomes, 1860) – ryżoszczurnik ciemny
  • Melanomys robustulus O. Thomas, 1914 – ryżoszczurnik krzepki
  • Melanomys zunigae (Sanborn, 1949) – ryżoszczurnik nadbrzeżny

Przypisy

  1. 1 2 O. Thomas. New forms of Saimiri, Oryzomys, Phyllotis, Coendou, and Cyclopes. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 10 (57), s. 248, 1902. (ang.).
  2. 1 2 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 250. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 408. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. 1 2 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 455–457. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Melanomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-01].
  6. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 260–261. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 407, 1904. (ang.).
  8. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.