Robur Carolinum
Mapa gwazdozbioru
Nazwa łacińska

Robur Carolinum

Dopełniacz łaciński

Roboris Carolini[1]

Skrót nazwy łacińskiej

RbC[1]

Charakterystyka
Najjaśniejsza gwiazda

Miaplacidus (1,69m[2])

Gwiazdozbiory sąsiadujące

Robur Carolinum (z łac. „Dąb Karola”) – historyczny gwiazdozbiór obejmujący część gwiazd obecnych konstelacji Kila i Żagla. Gwiazdozbiór został stworzony w 1678 roku przez Edmonda Halleya na cześć króla Karola II Stuarta. Upamiętniał on dąb (tzw. Royal Oak, „królewski dąb”), w którym król ukrywał się po klęsce w bitwie pod Worcester. Halley przedstawił gwiazdozbiór Towarzystwu Królewskiemu po powrocie z obserwacji na Wyspie Świętej Heleny[3]. Gest zyskał uznanie króla i Halley otrzymał tytuł magistra Uniwersytetu Oksfordzkiego[4]. Robur Carolinum obejmował jasne gwiazdy historycznego gwiazdozbioru Argo, w tym drugiego co do jasności Miaplacidusa oraz gwiazdę eta Carinae, którą Halley skatalogował jako pierwszy[3]. Gwiazdozbiór ten umieścił w swoim atlasie także Jan Heweliusz, korzystający z precyzyjnych pomiarów Halleya[5]. Nicolas-Louis de Lacaille usunął ten gwiazdozbiór, tworząc dokładniejsze mapy nieba południowego 75 lat po Halleyu. Objęcie gwiazd z figury klasycznego Okrętu Argo i podtekst polityczny sprawiły, że niewielu astronomów zaakceptowało ten gwiazdozbiór, choć pojawił się jeszcze w atlasie nieba Johanna Bodego w 1801 roku[3][4][6][5].

Przypisy

  1. 1 2 John C. Barentine: The Lost Constellations: A History of Obsolete, Extinct, or Forgotten Star Lore. Springer, 2015, s. 335. ISBN 978-3-319-22795-5.
  2. ↑ bet Car w bazie SIMBAD (ang.)
  3. 1 2 3 Robur Carolinum, Charles's oak. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  4. 1 2 Robur Carolinum, Charles' Oak. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 348. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  5. 1 2 Jerzy Dobrzycki, Jarosław Włodarczyk: Historia naturalna gwiazdozbiorów. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, s. 53, 68. ISBN 83-7255-125-1.
  6. ↑ Shane Horvatin: Robur Carolinum. Charle's Oak. Michigan State University. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.