Objawy rynchosporiozy na źdźble | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Rhynchosporium |
Gatunek |
Rhynchosporium secalis |
Nazwa systematyczna | |
Rhynchosporium secalis (Oudem.) Davis Trans. Wis. Acad. Sci. Arts Lett.19(2): 713 (1919) |
Rhynchosporium secalis (Oudem.) Davis – gatunek grzybów z klasy patyczniaków (Helotiales)[1]. U zbóż i niektórych traw wywołuje chorobę o nazwie rynchosporioza zbóż[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ploettnerulaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1897 r. Cornelius Anton Jan Abraham Oudemans nadając mu nazwę Marrsonia secalis. W 1897 r. Ernst Heinsen przeniósł go do rodzaju Rhynchosporium. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1919 r. John Jefferson Davis[1].
- Marssonia secalis Oudem. 1897
- Marssonina secalis (Oudem.) Magnus 1906
- Rhynchosporium graminicola Heinsen 1897
- Rhynchosporium secalis f. agropyri Y. Iwata & Kajiw. 1963
- Rhynchosporium secalis f. phalaridis Y. Iwata & Kajiw. 1963
- Rhynchosporium secalis (Oudem.) Davis 1919 f. secalis
- Septocylindrium secalis Oudem 1901
Morfologia i rozmnażanie
Grzyb mikroskopijny. Znana jest tylko postać rozmnażająca się bezpłciowo (anamorfa). Jak dotąd nieznana jest postać rozmnażająca się płciowo (teleomorfa)[2].
Wiosną z pozostałych na polu i zakażonych resztkach pożniwnych lub samosiewach kiełkują strzępki patogena i wytwarzają zarodniki konidialne, które dokonują infekcji pierwotnej. Uwalniają się z konidioforów tylko podczas deszczu i przenoszone są przez wiatr na nieduże odległości. Na zaatakowanych roślinach rozwija się z nich bezbarwna lub jasnoszara grzybnia. Objawem choroby są owalne lub soczewkowate plamy powstające głównie na liściach i pochwach liściowych. W ich obrębie znajdują się liczne konidiofory, na których powstają konidia o rozmiarach 12–20 × 2–4 μm. Są bezbarwne, jajowate i dwukomórkowe z poprzeczną przegrodą. Górna komórka posiada charakterystyczny dzióbek. Występują 2 rodzaje konidiów: makrokonidia i mikrokonidia, rola tych ostatnich nie jest znana[2]. Oprócz konidiów dwukomórkowych czasami zdarzają się konidia 3- i 4-komórkowe[4].
Występowanie i siedlisko
Gatunek rozprzestrzeniony na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Szczególnie częsty jest na obszarach o klimacie wilgotnym i umiarkowanym[2].
Pasożyt atakujący wiele rodzajów roślin z rodziny wiechlinowatych: Agropyron, Agrostis, Alopecurus, Avena, Bouteloua, Bromus, Cynosurus, Dactylis, Deschampsia, Elymus, Elytrigia, Hordeum, Leymus, Lolium, Panicum, Phalaris, Phleum, Poa, Secale, Triticum[4].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-10] (ang.).
- 1 2 3 4 Selim Kryczyński , Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 395, 396, ISBN 978-83-09-01077-7 .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2016-08-04] (ang.).
- 1 2 Mycobank. Rhynchosporium secalis. [dostęp 2015-01-12].