Pici to rodzaj ręcznie robionego włoskiego makaronu. Jest zbliżony do kształtem do spaghetti, lecz nieco grubszy. Popularny w południowej Toskanii, w szczególności południowej części prowincji Siena - w Val d'Orcia, Val di Chiana, Monte Amiata, prowincji Arezzo oraz przyległych[1][2].
Receptura
Tradycyjna receptura dopuszcza użycie wody, mąki i soli[2], jaja stosuje się w niektórych lokalnych wariantach. Makaron produkuje się wyłącznie ręcznie techniką appiciare, czyli ręcznego wyrabiania ciasta przez wyciąganie go między palcami w celu uzyskania długiej nitki.
Przepisy
Klasyczne przyprawy toskańskiej tradycji z makaronem pici to dodatki:
Warianty
W rejonie Montalcino pici nazywane jest pinci, a zwykłą mąkę pszenną zastępuje się gruboziarnistą mąką, mieloną tradycyjną metodą na żarnach[6].
W Anghiari, w prowincji Arezzo, makaron ten nosi nazwę bringoli. W niektórych obszarach górnego biegu Arno wytwarza się lunghetti, które są podobne do pici, lecz używa się do jego produkcji jaja, a makaron kształtuje się na stolnicy (zamiast między palcami)[6].
Przypisy
- ↑ Pici - wyjątkowy specjał z Toskanii [online], OnetGotowanie, 4 lutego 2015 [dostęp 2022-09-16] (pol.).
- 1 2 3 La ricetta dei pici all'aglione | Visit Tuscany [online], www.visittuscany.com [dostęp 2022-09-17] (wł.).
- ↑ Condé Nast , Pici con ragù di coniglio [online], La Cucina Italiana, 13 kwietnia 2016 [dostęp 2022-09-17] (wł.).
- ↑ Pici al ragù di cinghiale, il famoso piatto toscano c [online], caos&cucina, 18 października 2020 [dostęp 2022-09-17] (wł.).
- ↑ Pici alle briciole | Traditional Pasta From Province of Siena | TasteAtlas [online], www.tasteatlas.com [dostęp 2022-09-17] .
- 1 2 Giovanni Righi Parenti,: Giovanni Righi Parenti, La cucina toscana, in La cucina regionale italiana, Toscana. Newton & Compton, 1995, s. 259-260. ISBN 88-541-0134-6.
Zobacz też
W innych projektach
Makaron pici w Wikimedia Commons.