Kruchomięsak
Ilustracja
Kruchomięsak ciemniejący
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

pniarkowate

Rodzaj

kruchomięsak

Nazwa systematyczna
Parmastomyces Kotl. & Pouzar
Reprium nov. Spec. Regni veg. 69: 138 (1964)
Typ nomenklatoryczny

Parmastomyces kravtzevianus (Bondartsev & Parmasto) Kotl. & Pouzar 1964

Parmastomyces Kotl. & Pouzar (kruchomięsak) – rodzaj grzybów z rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae)[1].

Charakterystyka

Grzyby nadrzewne, saprotroficzne, poliporoidalne. Owocniki roczne, rozpostarte, rozpostarto-odgięte lub siedzące, w stanie świeżym miękkie, w stanie suchym kruche, delikatne. Powierzchnia biała do jasnobrązowej, pory kątowe. Kontekst dwuwarstwowy, z gęstą, ciemną i galaretowatą warstwą rurek i białą, miękko-włóknistą warstwą pod rurkami, przy podłożu. System strzępkowy monomityczny, strzępki generatywne ze sprzążkami. Cystyd brak Bazydiospory cylindryczne, gładkie, szkliste, nieco grubościenne, w odczynniku Melzera dekstrynoidalne. Rozwijają się na drzewach iglastych i liściastych, powodując brunatną zgniliznę drewna[2].

Rodzaj jest dobrze zdefiniowany przez monomityczny układ strzępek, dekstrynoidalne bazydiospory i wywoływaniem brązowej zgnilizny drewna[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Fomitopsidaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę naukową nadano na cześć estońskiego mykologa Erasta Parmasto[3]. Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r, Stanisław Domański opisywał gatunki należące do tego rodzaju pod nazwą białak[4].

Gatunki:

  • Parmastomyces corticola Corner 1989
  • Parmastomyces deceptivus Corner 1989
  • Parmastomyces glutinosus Corner 1989
  • Parmastomyces kravtzevianus (Bondartsev & Parmasto) Kotl. & Pouzar 1964
  • Parmastomyces mollissimus (Maire) Pouzar 1984 – kruchomięsak ciemniejący
  • Parmastomyces taxi (Bondartsev) Y.C. Dai & Niemelä 1995
  • Parmastomyces umbrinus Corner 1989

Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[4].

Przypisy

  1. 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
  2. 1 2 M. Núñez, Leif Ryvarden, East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 369, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15].
  3. ↑ Andreas Bresinsky, In memeoriam professor Erast Parmasto (1928-2012), „Folia Cryptogamica Estonica”, 49, Regensburg 2012.
  4. 1 2 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 490, ISBN 83-89648-09-1.
  5. ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.