Park Narodowy Kahuzi-Biéga

park narodowy
Państwo	Demokratyczna Republika Konga
Data utworzenia	1970
Powierzchnia	6000 km²
Położenie na mapie Demokratycznej Republiki Konga Park Narodowy Kahuzi-Biéga
1°58′03,25″S 28°01′49,44″E/-1,967570 28,030400
Strona internetowa

Park Narodowy Kahuzi-Biéga^{[infobox 1]}

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Demokratyczna Republika Konga
Typ	przyrodniczy
Spełniane kryterium	X
Numer ref.	137
Region[infobox 2]	Afryka
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1980 na 4. sesji
Obiekt zagrożony	1997
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Wjazd do Parku Narodowego Kahuzi-Biéga (1987 r.)

Park Narodowy Kahuzi-Biéga (fr. Parc national de Kahuzi-Biéga) – park narodowy we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, w okolicach Jeziora Kivu przy granicy z Rwandą, o powierzchni ok. 6000 km², założony w 1970 roku. Od 1980 roku park znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO^[1] .

Jego nazwa pochodzi od położonych na jego terenie dwóch wygasłych wulkanów – Kahuzi (3308 m n.p.m.) i Biéga (2790 m n.p.m.).

Na obszarze parku żyje jedna z nielicznych na świecie populacji wschodnich goryli nizinnych (Gorilla beringei graueri)^[1] . Z powodu wojny domowej w Kongu, a także kłusownictwa, nielegalnego górnictwa i wyrębu drzew liczebność goryli drastycznie maleje i w 1997 roku organizacja UNESCO uznała park za dziedzictwo zagrożone.

Flora i fauna

W parku występuje 136 gatunków ssaków, m.in. goryl nizinny wschodni i trzynaście innych naczelnych, w tym zagrożone gatunki, takie jak szympans, gereza i Koczkodan górski. Występują tu również inne gatunki zwierząt, takie jak Żeneta olbrzymia (Genetta victoriae) i Żeneta rybożerna (Genetta piscivora) słoń, bawół leśny, dzikacz leśny i bongo leśne. W 2003 roku Wildlife Conservation Society stworzyło kompletną listę 349 gatunków ptaków w Parku , w tym 42 endemitów. Park został również wyznaczony jako centrum różnorodności roślin przez IUCN i WWF w 1994 roku, z co najmniej 1178 zidentyfikowanymi gatunkami w strefie wyżynnej. Park jest jednym z nielicznych miejsc w Afryce Subsaharyjskiej, gdzie można zaobserwować florę i faunę z nizinną i wyżynną. W parku występują wszystkie stadia roślinności leśnej od 600 m do ponad 2600 m, gęste lasy deszczowe na niskich i średnich wysokościach, lasy podgórskie, górskie i bambusowe. Powyżej 2600 m n.p.m. na szczytach gór Kahuzi i Biega występuje roślinność subalpejska z wrzosem i endemiczna roślinność Senecio kahuzicus. Park obejmuje również rzadkie formacje roślinne, takie jak bagna i torfowiska oraz lasy bagienne i łęgowe na podłożu hydromorficznym na wszystkich wysokościach^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Czesław Jura, Halina Krzanowska (opracowanie naukowe): Encyklopedia Biologiczna. T. V. Kraków: Wydawnictwo Opres, 1998. ISBN 83-85909-43-5.