Widok lotniczy parku | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1938 |
Powierzchnia |
4920 km² |
Położenie na mapie Demokratycznej Republiki Konga | |
4°00′N 29°15′E/4,000000 29,250000 | |
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
przyrodniczy |
Spełniane kryterium |
VII, X |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Afryka |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1980 |
Obiekt zagrożony |
1996 |
Park Narodowy Garamba (fr. Parc national de Garamba) – park narodowy w Demokratycznej Republice Konga. Został założony w 1938 roku jako drugi park narodowy w Afryce.
W parku żyła ostatnia populacja nosorożców białych podgatunku północnego (Ceratotherium simum cottoni), która zanikła w wyniku kłusownictwa – Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uważa, że dziko żyjące nosorożce białe podgatunku północnego najprawdopodobniej wyginęły[1].
W 1980 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a od 1996 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa w zagrożeniu.
Położenie
Park znajduje się w północno-wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga przy granicy z Sudanem[2] , w Prowincji Wschodniej[3] . Położony na wysokości od 700 do 1065 metrów obejmuje ochroną rozległe płaskowyże i mokradła w depresjach[2] . Zajmuje powierzchnię 4 920 km²[2][uwaga 1].
Historia
Park Narodowy Garamba został utworzony w północno-wschodniej części Konga Belgijskiego dekretem królewskim 17 marca 1938 roku[5] . Jest drugim – po Parku Narodowym Wirunga – najstarszym parkiem narodowym w Afryce[6].
Zajmował powierzchnię 4000 km²[5] . Głównym celem parku była ochrona dwóch zagrożonych gatunków: nosorożca białego (Ceratotherium simum cottoni) i żyrafy kongijskiej (Giraffa camelopardalis ssp. Congoenis)[5] . W parku utworzono stację udomowiania słoni dla pracy w rolnictwie[5] .
W 1980 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[7] , a od 1996 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa w zagrożeniu[8].
Flora i fauna
Park charakteryzuje się wyjątkową bioróżnorodnością[3] .
W jego południowej części występują sawanny[3] . Wzdłuż rzek Dungu i Garamba rozciągają się rozległe lasy galeriowe[3] . Północną część porastają m.in. lasy galeriowe, gęste suche zarośla, a gdzieniegdzie występują tereny podmokłe[3] . Na obrzeżach parku znajdują się obszary łowieckie zdominowane przez krzewiaste sawanny oraz drzewiaste sawanny i lasy[3] .
Na terenie parku występują m.in.: nosorożce afrykańskie, słonie afrykańskie, pantery, lwy, żyrafy, hipopotamy nilowe, bawoły afrykańskie, bawolce krowie, koby żółte i guźce. Sawanny zamieszkują m.in. Antylopowiec koński i żyrafa kongijska (gatunek endemiczny)[3] . W lasach galeriowych żyją m.in. szympansy, pawiany, dujkery, bongo leśne, dzikany i dzikacze leśne[3] .
Na południu parku znajduje się stacja słoni Gangala-Na-Bodio, jedna z niewielu tego rodzaju na świecie, gdzie udomowione słonie wykorzystywane są w leśnictwie[2] .
Przyroda jest zagrożona ze względu na kłusownictwo i trwające konflikty zbrojne w kraju i państwach sąsiednich[3][6]. W latach 70. XX w. na terenie parku żyło 22 tys. słoni – obecnie wskutek zorganizowanego kłusownictwa celem pozyskania kości słoniowej – ich populacja spadła do mniej niż 1200 osobników[4] . Na początku lat 2000. zanikła również ostatnia dzika populacja nosorożców białych podgatunku północnego (Ceratotherium simum cottoni)[4] – Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uważa, że dziko żyjące nosorożce białe podgatunku północnego najprawdopodobniej wyginęły[1].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- 1 2 R. Emslie: Ceratotherium simum ssp. cottoni.. W: he IUCN Red List of Threatened Species 2020: e.T4183A45813838. 2020. [dostęp 2020-04-23].
- 1 2 3 4 Encyclopædia Britannica 2018 ↓.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 L’Institut Congolais pour la Conservation de la Nature ↓.
- 1 2 3 African Parks 2020 ↓.
- 1 2 3 4 Archives of the Former National Parks of Belgian Congo ↓.
- 1 2 Rorison 2012 ↓, s. 183–184.
- ↑ UNESCO ↓.
- ↑ UNESCO: List of World Heritage in Danger. [w:] whc.unesco.org [on-line]. [dostęp 2020-04-23]. (ang.).
Bibliografia
- Garamba. [w:] African Parks [on-line]. [dostęp 2020-04-23]. (ang.).
- Garamba National Park, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-04-23] (ang.).
- L’Institut Congolais pour la Conservation de la Nature (ICCN): Parcs Nationaux. [dostęp 2020-04-23]. (fr.).
- Sean Rorison: Congo: Democratic Republic. Bradt Travel Guides, 2012, seria: Bradt Travel Guide Series. ISBN 978-1-84162-391-7. [dostęp 2020-04-23]. (ang.).
- Royal Belgian Institute for Natural Sciences (RBINS): Parc National de la Garamba. [w:] Archives of the Former National Parks of Belgian Congo [on-line]. [dostęp 2020-04-23]. (fr.).
- UNESCO: Garamba National Park. [w:] whc.unesco.org [on-line]. [dostęp 2020-04-23]. (ang.).