Pacyficzek galapagoski
Aegialomys galapagoensis[1]
(Waterhouse, 1839)
Ilustracja
Pacyficzek galapagoski na ilustracji z 1838 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Oryzomyini

Rodzaj

pacyficzek

Gatunek

pacyficzek galapagoski

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Pacyficzek galapagoski[5] (Aegialomys galapagoensis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae), występujący endemicznie na wyspach Galapagos.

Zasięg występowania

Pacyficzek galapagoski występuje obecnie wyłącznie na wyspie Santa Fe w archipelagu Galapagos należącym do Ekwadoru[6]. Dawniej występował także na wyspie San Cristóbal, jednak wymarł wskutek konkurencji ze strony obcych gatunków, zawleczonych przez człowieka[4][6].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1839 roku brytyjski przyrodnik George Robert Waterhouse nadając mu nazwę Mus Galapagoensis[2]. Holotyp pochodził z wyspy San Cristóbal, na Galapagos, w Ekwadorze[7].

Te wymarłe ssaki są obecnie zaliczane do podgatunku nominatywnego Aegialomys galapagoensis galapagoensis. Zwierzęta z wyspy Santa Fe, opisane w 1892 roku przez J.A. Allena jako Oryzomys bauri, zostały w pracach z 1961 i 1983 roku uznane za przedstawicieli innego podgatunku (A. g. bauri) tego samego gatunku; obecnie jest traktowany jako synonim A. galapagoensis[6]. W 2006 roku z rodzaju Oryzomys wydzielono monotypowy rodzaj Aegialomys, obejmujący ten gatunek i kontynentalny A. xanthaeolus[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].

Etymologia

  • Aegialomys: gr. αιγιαλος aigialos „plaża, wybrzeże”; μυς mus, μυος muos „mysz”[8].
  • galapagoensis: wyspy Galapagos (hiszp. galopegos „żółwie”)[9].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 106–152 mm, długość ogona 120–173 mm, długość ucha 28–34 mm, długość tylnej stopy 14–23 mm; masa ciała 62–103 g[10].

Biologia

Pacyficzek galapagoski prowadzi samotny, naziemny tryb życia. Niewiele wiadomo o jego zwyczajach i ekologii[4].

Populacja

Gatunek ma ograniczony zasięg występowania, nie wiadomo jaki jest trend zmian jego liczebności. Największym zagrożeniem dla niego jest sprowadzenie na Santa Fe obcych gatunków, takich jak szczur śniady i mysz domowa. Jest obecnie uznawany za gatunek narażony na wyginięcie[4].

Przypisy

  1. Aegialomys galapagoensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 G.R. Waterhouse: The Zoology of the Voyage of H. M. S. Beagle, under the command of Captain FitzRoy, R.N., during the years 1832 to 1836. Cz. 2: Mammalia. London: Smith, Elder and Co., 1839, s. 66. (ang.).
  3. J.A. Allen. On a small collection of mammals from the Galapagos Islands, collected by Dr. G. Baur. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 4 (4), s. 48, 1892. (ang.).
  4. 1 2 3 4 M. Weksler, Aegialomys galapagoensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-18] (ang.).
  5. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 244. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  6. 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 406. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Oryzomys galapagoensis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-18].
  8. 1 2 M. Weksler, A.R. Percequillo, R.S. Voss. Ten New Genera of Oryzomyine Rodents (Cricetidae: Sigmodontinae). „American Museum Novitates”. 3537, s. 5, 2006. (ang.).
  9. galapagoensis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-18] (ang.).
  10. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 454. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.