OFDMA (ang. Orthogonal frequency-division multiple access, czyli wielodostęp z ortogonalnym podziałem częstotliwości) – rodzaj modulacji i podziału kanału przesyłowego, który umożliwia jednoczesny dostęp dla wielu użytkowników (urządzeń).

Podział kanału odbywa się podobnie jak w modulacji z ortogonalnym podziałem częstotliwości – poprzez podzielenie pasma częstotliwości na podnośne, które są do siebie ortogonalne, co umożliwia lepsze wykorzystanie pasma w porównaniu do klasycznej modulacji częstotliwości. Wielodostęp uzyskuje się w OFDMA poprzez przypisanie podzbiorów podnośnych do poszczególnych urządzeń[1]. Dzięki temu kanał nie powinien być blokowany w całości przez jednego użytkownika (urządzenie). Ma to umożliwić obsługę wielu urządzeń o różnorodnym zapotrzebowaniu na dane[2].

Zastosowanie

OFDMA jest używany w:

  • tryb mobilności standardu IEEE 802.16 Wireless MAN, potocznie nazywany WiMAX[3],
  • standard bezprzewodowej sieci LAN (WLAN) IEEE 802.11ax (WiFi 6)[2],
  • mobilny standard IEEE 802.20 Wireless MAN, potocznie określany jako MBWA,
  • MoCA 2.0,
  • łącze pobierania w sieci komórkowej Long-Term Evolution (LTE/4G). Interfejs radiowy nosił wcześniej nazwę High Speed OFDM Packet Access (HSOPA), obecnie nazywany jest Evolved UMTS Terrestrial Radio Access (E-UTRA).
  • łącza sieci komórkowej w 5G New Radio (NR) piątej generacji.
  • projekt Flash-OFDM (Qualcomm Flarion Technologies Mobile),
  • nieistniejący już projekt Ultra Mobile Broadband (UMB), który miał być następcą CDMA2000, ale został zastąpiony przez LTE.
Podnośne OFDMA

Zobacz też

Przypisy

  1. Jyrki T.J. Penttinen, 5G explained : security and deployment of advanced mobile communications, Hoboken, NJ, USA 2019, ISBN 978-1-119-27570-1, OCLC 1060182311 [dostęp 2021-11-22].
  2. 1 2 Peter Thornycroft, Why is OFDMA a Magical Feature in the 802.11ax Standard? [online], Network World, 18 października 2018 [dostęp 2021-02-20] (ang.).
  3. Ramjee Prasad, Fernando J. Velez, OFDMA WiMAX Physical Layer, Ramjee Prasad, Fernando J. Velez (red.), Dordrecht: Springer Netherlands, 2010, s. 63–135, DOI: 10.1007/978-90-481-8752-2_2, ISBN 978-90-481-8752-2 [dostęp 2021-02-20] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.