Niskie Jezioro o świcie | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Region | |
Wysokość lustra |
140,4 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
39,5 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Długość linii brzegowej |
3050 m |
Objętość |
2295,1 tys. m³ |
Położenie na mapie gminy Olsztynek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego | |
53°33′38″N 20°22′27″E/53,560556 20,374167 |
Niskie Jezioro (lub Dolnik[1][2]) – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek[3].
Położenie i charakterystyka
Jezioro leży na Równinie Olsztynka[4], natomiast w regionalizacji przyrodniczo-leśnej – w mezoregionie Puszcz Mazurskich[5], w dorzeczu Marózka–Łyna–Pregoła. Znajduje się około 8 km w kierunku południowo-wschodnim od Olsztynka, nad jego północnymi brzegami leży wieś Świerkocin. Od strony wschodniej wpada ciek wodny łączący akwen z Wysokim Jeziorem, wypływa natomiast na północy, kierując wody do jeziora Staw, a następnie dalej do Jeziora Plusznego Wielkiego[1].
Zbiornik wodny leży w otoczeniu głównie lasów, na południu również łąk i pól. Brzegi pagórkowate, miejscami płaskie. Dno i ławica przybrzeżna piaszczysto-muliste[1].
Zbiornik wodny według typologii rybackiej jezior zalicza się do sandaczowych[1].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Pluszne w zlewni rzeki Łyna – nr 8[6].
Przed 1950 jezioro nosiło niemiecką nazwę Niski See[7].
Morfometria
Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 39,5 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 5,8 m, a maksymalna – 18,7 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 140,4 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 2295,1 tys. m³[2]. Maksymalna długość jeziora to 1225 m, a szerokość 500 m. Długość linii brzegowej wynosi 3050 m[1].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 37,5 ha[2].
Przyroda
W skład pogłowia występujących ryb wchodzą m.in. szczupak, sandacz i leszcz. Wśród roślinności przybrzeżnej dominuje trzcina i pałka[1].
Obszar jeziora leży na terenie specjalnego obszaru ochrony siedlisk w ramach sieci Natura 2000 Ostoja Napiwodzko-Ramucka (PLH280052) o łącznej powierzchni 32 612,78 ha[8].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski , Jeziora okolic Olsztyna, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1999 (Przewodniki wędkarskie; 1 bis), ISBN 83-87506-46-X, OCLC 749652601 .
- 1 2 3 Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 388, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726 .
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 231, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Poz. 588. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości.. „Monitor Polski. Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 428, 8 maja 1950.
- ↑ Dz.U. z 2018 r. poz. 1447