 | |
| Ciało niebieskie | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość |
2400 m nad poziom odniesienia |
Położenie na mapie Księżyca  | |
 45°42′N 8°54′W/45,700000 -8,900000 | |
Mons Pico – samotna góra księżycowa leżąca w północnej części basenu Mare Imbrium, na południe od krateru Platon. Jest to pozostałość wewnętrznego pierścienia Mare Imbrium, który ciągnie się na północny zachód tworząc pasma Montes Teneriffe i Montes Recti. Jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od góry na Teneryfie, a została nadana przez niemieckiego astronoma Johanna Hieronymusa Schrötera (1745-1816).
Mons Pico jest wydłużona z północnego zachodu na południowy wschód, ma długość 25 km i szerokość 15 km. Wznosi się na wysokość 2,4 km, podobną do tej, którą osiągają Montes Teneriffe. Mimo to szczyt, oświetlony przez Słońce pod kątem może tworzyć dobrze widoczne z Ziemi cienie, a to z powodu swojego odizolowanego położenia na morzu księżycowym.
Mniejsza góra na południe od Mons Pico oznaczana jest Pico B. Ta okolica morza jest godna uwagi ze względu na większą liczbę dorsów.
Kratery satelickie
Standardowo formacje te na mapach księżycowych oznacza się przez umieszczenie litery po tej stronie centralnego punktu krateru, która jest bliższa Mons Pico.
| Pico | Szerokość | Długość | Średnica |
|---|---|---|---|
| B | 46,5° N | 15,3° W | 12 km |
| C | 47,2° N | 6,6° W | 5 km |
| D | 43,4° N | 11,3° W | 7 km |
| E | 43,0° N | 10,3° W | 9 km |
| F | 42,2° N | 10,2° W | 4 km |
| G | 46,6° N | 10,4° W | 4 km |
| K | 44,6° N | 7,5° W | 3 km |
Pico w kulturze masowej
Dziwne obiekty pojawiają się blisko Pico w powieści fantastycznonaukowej z 1957 roku Blast Off at Woomera angielskiego pisarza Hugh Waltersa (1910-1993), są one też opisane w jej kontynuacji The Domes of Pico i Operation Columbus.
Pico jest miejscem kulminacyjnej bitwy kosmicznej w powieści Arthura C. Clarke'a Earthlight i przelotnie wspomniana w noweli The Sentinel.
Zobacz też
