Mons Hadley
Ilustracja
James Irwin i LRV z Apollo 15; Mons Hadley w tle
Ciało niebieskie

Księżyc

Pasmo

Montes Apenninus

Wysokość

4600 m nad poziom odniesienia

Położenie na mapie Księżyca
Mapa konturowa Księżyca, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mons Hadley”
Księżyc26°30′N 4°42′E/26,500000 4,700000
Mapa rejonu Mare Imbrium; Szczelina Hadley oznaczona jest literą I (w środku po prawej)

Mons Hadley – masyw w północnej części Montes Apenninus, pasma leżącego na północnej półkuli Księżyca. Góra wznosi się na wysokość 4,6 km, a maksymalna średnica przy podstawie to 25 km.

Na południowy zachód od Mons Hadley znajduje się dolina będąca miejscem lądowania Apollo 15, a jeszcze dalej w tym samym kierunku nieco mniejszy szczyt Mons Hadley Delta (δ) o wysokości około 3,5 km, którego współrzędne wynoszą ☾ 25,8°N 3,8°E/25,800000 3,800000. Na zachód od tych gór leży kręta Rima Hadley.

Nazwy tych miejsc upamiętniają Johna Hadleya.

Rima Hadley

Ta wijąca się dolina ciągnie się na północny wschód w kierunku góry Mons Hadley, od której przejęła nazwę. Jej współrzędne selenograficzne wynoszą ☾ 25,0°N 3,0°E/25,000000 3,000000, a średnica 80 km. Zaczyna się przy kraterze Béla, wydłużonej formacji o wielkiej osi skierowanej na północny zachód.

Pobliskie kratery

Cztery małe kratery w pobliżu doliny zostały nazwane przez MUA. Są one wymienione poniżej.

Krater Współrzędne Średnica Pochodzenie nazwy
Béla 24,7° N, 2,3° E 11 × 2 km węgierskie imię męskie
Carlos 24,9° N, 2,3° E 4 km hiszpańskie imię męskie
Jomo 24,4° N, 2,4° E 7 km afrykańskie imię męskie
Taizo 24,7° N, 2,2° E 6 km japońskie imię męskie

Satelickie kratery

Standardowo formacje te na mapach księżycowych oznacza się przez umieszczenie litery po tej stronie centralnego punktu krateru, która jest bliższa Mons Hadley.

Hadley Szerokość Długość Średnica
C 25,5° N 2,8° E 6 km

Zobacz też

Bibliografia

  • Andersson, L. E.; Whitaker, E. A., (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
  • Blue, Jennifer (25 lipca 2007). of Planetary Nomenclature”. USGS. Dostęp 2007-08-05.
  • Bussey, B.; Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81528-2.
  • Elijah E. Cocks, Who’s Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature, Josiah C. Cocks, wyd. 1st ed, Greensboro: Tudor Publishers, 1995, ISBN 0-936389-27-3, OCLC 32468980.
  • McDowell, Jonathan (15 lipca 2007). Nomenclature”. Jonathan’s Space Report. Dostęp 2007-10-24.
  • Menzel, D. H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). on Lunar Nomenclature by The Working Group of Commission 17 of the IAU”. Space Science Reviews 12: 136.
  • Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co.. ISBN 0-304-35469-4.
  • Fred William Price, The Moon Observer’s Handbook, Cambridge [Cambridgeshire]: Cambridge University Press, 1988, ISBN 0-521-33500-0, OCLC 17548914.
  • Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 0-913135-17-8.
  • Webb, Rev. T. W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6th revision ed.). Dover. ISBN 0-486-20917-2.
  • Ewen Adair Whitaker, Mapping and Naming the Moon, Cambridge [England]: Cambridge University Press, 1999, ISBN 0-521-62248-4, OCLC 39633902.
  • Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 1-85233-193-3.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.