Morze księżycowe – duża, ciemna, pokryta zastygłym bazaltem równina na Księżycu, powstała na skutek rozległych wylewów lawy, których większość nastąpiła pomiędzy 3,8 a 3,1 mld lat temu[1]. Obszary takie zostały nazwane maria, łac. morza, przez wczesnych astronomów, którzy porównali je do mórz ziemskich. Odbijają mniej światła niż obszary górskie lub góry, które są starsze i pokryte regolitem. Morza pokrywają 16% powierzchni Księżyca, najwięcej ich znajduje się po jego widocznej stronie. Kilka mórz znajduje się na niewidocznej stronie – są one znacznie mniejsze, przeważnie są to bardzo duże kratery, gdzie następowały lokalne wylania lawy.

Duża część mórz księżycowych wypełnia wnętrza basenów uderzeniowych; przykładowo Mare Imbrium jest drugim co do wielkości basenem uderzeniowym na Księżycu (po basenie Biegun Południowy – Aitken, niewypełnionym lawą bazaltową) i jednym z największych w Układzie Słonecznym.

Widoczna strona Księżyca z morzami i kraterami

Morza księżycowe

Jeziora

Zatoki

Przypisy

  1. ↑ Stuart Ross Taylor: The Moon. W: Encyclopedia of the Solar System. Wyd. 2. Elsevier, 2007, s. 227-250. ISBN 978-0-12-088589-3. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.