Sinus Iridum

Sinus Iridum

Sinus Iridum (łac. Zatoka Tęcz(y)) – wylew lawy bazaltowej w północno-zachodniej części Mare Imbrium na Księżycu. Zatoka ta została odkryta w 1679 roku^[1]. Nazwa Iridum została nadana przez włoskiego astronoma Giovanniego Riccioli^[2].

Sinus Iridum znajduje się na północno-zachodnim brzegu widocznej strony Księżyca^[1]. Średnica zatoki wynosi 236 km. Jej centrum znajduje się na współrzędnych: 44,1°N, 31,5°W.

Nazwa zatoki wraz z kilkoma innymi znalazły się w płycie Imagined Oceans^[3].

Przypisy

1 2 Sinus Iridum w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
↑ Księżyc Ziemi. wszechswiatinfa.fm.interiowo.pl. [dostęp 2016-05-10]. (pol.).
↑ Imagined Oceans. muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-05-10]. (pol.).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[APOD-1] 1 2 Sinus Iridum w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

[wszechswiatinfa-2] Księżyc Ziemi. wszechswiatinfa.fm.interiowo.pl. [dostęp 2016-05-10]. (pol.).

[wp-3] Imagined Oceans. muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-05-10]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

Morza i oceany	Oceanus Procellarum Mare Anguis Mare Australe Mare Cognitum Mare Crisium Mare Fecunditatis Mare Frigoris Mare Humboldtianum Mare Humorum Mare Imbrium Mare Ingenii Mare Insularum Mare Marginis Mare Moscoviense Mare Nectaris Mare Nubium Mare Orientale Mare Serenitatis Mare Smythii Mare Spumans Mare Tranquillitatis Mare Undarum Mare Vaporum
Jeziora	Lacus Aestatis Lacus Autumni Lacus Bonitatis Lacus Doloris Lacus Excellentiae Lacus Felicitatis Lacus Gaudii Lacus Hiemalis Lacus Lenitatis Lacus Luxuriae Lacus Mortis Lacus Oblivionis Lacus Odii Lacus Perseverantiae Lacus Solitudinis Lacus Somniorum Lacus Spei Lacus Temporis Lacus Timoris Lacus Veris
Zatoki	Sinus Aestuum Sinus Amoris Sinus Asperitatis Sinus Concordiae Sinus Fidei Sinus Honoris Sinus Iridum Sinus Lunicus Sinus Medii Sinus Roris Sinus Successus
Bagna	Palus Epidemiarum Palus Putredinis Palus Somni