Mieczysław Teodor Hess
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1931
Tychy

Data i miejsce śmierci

17 maja 1993
Kraków

profesor nauk geograficznych
Specjalność: klimatologia
Doktorat

28 maja 1959

Habilitacja

1964

Profesura

1979

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

rektor
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Mieczysława Hessa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Mieczysław Teodor Hess (ur. 10 lipca 1931 w Tychach, zm. 17 maja 1993 w Krakowie) – polski geograf i klimatolog, profesor nauk geograficznych. Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego (1977–1981).

Życiorys

Był synem Jana Hessa, uczestnika powstań śląskich, telegrafisty w kolejach państwowych. W 1949 ukończył zdając maturę Liceum im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie. W latach 1950-1955 studiował geografię na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizował się w geografii fizycznej, z uwzględnieniem klimatologii. Od 1952 należał do PZPR[1]. W 1953 został zatrudniony jako asystent w Katedrze Agrometeorologii na Wydziale Rolnym, istniejącym wówczas w Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie. W październiku 1955 roku został skierowany na studia aspiranckie z zakresu meteorologii i klimatologii do Leningradu. W roku 1957 uczestniczył w wyprawie klimatologicznej na lodowiec Fedczenki w Pamirze. W 1958 był stażystą w Instytucie Meteorologicznym oraz w Instytucie Matematyki i Mechaniki Uzbeckiej Akademii Nauk w Taszkiencie. 28 maja 1959 obronił prać doktorską pt. "Wpływ pokrywy śnieżnej i lodowej na bilans promieniowania i mikroklimat gór". 1 czerwca 1959 został powołany na stanowisko adiunkta w Zakładzie Klimatologii w Instytucie Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W grudniu 1964 roku habilitował się na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie rozprawy "Piętra klimatyczne w polskich Karpatach Zachodnich". Praca ta uzyskała prestiżową nagrodę Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk im. Eugeniusza Romera i stała się kamieniem milowym klimatologii górskiej w Polsce. 1 grudnia 1965 objął stanowisko docenta w Instytucie Geografii UJ, zaś formalnie od stycznia 1966 roku aż do śmierci w maju 1993 roku kierował Zakładem Klimatologii w tym Instytucie. 5 lipca 1971 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk geograficznych, a w maju 1979 r. uzyskał tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Wiosną i latem 1976 roku prowadził badania klimatologiczne w Mongolii w ramach polsko-mongolskiej wyprawy naukowej. W latach 1977–1981 był rektorem UJ.[2] Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim[3].

Wybrane prace

  • Piętra klimatyczne Tatr (1974)
  • Klimat Krakowa (1974)

Przypisy

  1. 1 2 Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 296. ISBN 83-223-2073-6.
  2. Życiorys M. Hessa na stronie Zakładu Klimatologii IGiGP UJ
  3. A. Więcek, M. Gotfryd, Krakowskie cmentarze – śladami geografów. wsp.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-19)]..
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.