| ||
| Miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci |
po 22 listopada 1421 a przed 22 października 1422 | |
| Rektor Akademii Krakowskiej | ||
| Okres sprawowania |
1418 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
Jan Falkowski z Falkowa herbu Doliwa (zm. po 22 listopada 1421 a przed 22 października 1422) – kanonik krakowski, rektor Akademii Krakowskiej w 1418 roku
Życiorys
Pochodził z rodziny szlacheckiej z Fałkowa. Studiował w Pradze, gdzie w 1397 uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych. W latach 1399–1401 studiował prawo i wykładał filozofię na Wydziale Sztuk Wyzwolonych Uniwersytetu Praskiego. W 1401 przyjechał do Polski i rozpoczął wykłady na odnowionej Akademii Krakowskiej. W 1403 był dziekanem Wydziału Sztuk Wyzwolonych. W 1407 uzyskał stopień bakałarza prawa pełniąc urząd rektora w 1418 legitymował się stopniem licencjata prawa. W tym samym roku uzyskał tytuł doktora, a jego promotorem był Stanisław ze Skarbimierza. W 1404 został kanonikiem katedralnym krakowskim, W latach 1407–1408 był oficjałem krakowskim, w 1418 pełnił też funkcję prokuratora dóbr kapituły krakowskiej. Zmarł przed 20 października 1422 ponieważ w tym dniu obsadzono altarię ołtarza Wszystkich Świętych w Katedrze wawelskiej wakującą po jego śmierci.
Bibliografia
- Henryk Barycz "Falkowski Jan (zm. po 1421)" [w:] Polski Słownik Biograficzny tom VI wyd. 1948 s. 360
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.