2.jpg.webp) Microtea debilis | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Microteaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Microteaceae Schäferhoff & Borsch Willdenowia 39: 223. 4 Jan 2010[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
Microteaceae – monotypowa rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu goździkowców. Obejmuje jeden rodzaj Microtea, w obrębie którego wyróżnia się ok. 10 gatunków występujących w Ameryce Środkowej i Południowej[5]. Rodzaj ten tradycyjnie włączany był do rodziny szkarłatkowatych (Phytolaccaceae) i wyodrębniony został jako rodzina dopiero w 2009 roku[6].
Rośliny te wykorzystywane były w medycynie tradycyjnej do leczenia chorób nerek. Flawonoid cirsimarin wpływa na metabolim tłuszczów i wpływa na poprawę wydolności sportowców[7].
Morfologia
- Pokrój
- Jednoroczne rośliny zielne, czasem nieco drewniejące u nasady pędu[7].
- Liście
- Skrętoległe, siedzące, bez przylistków, o całobrzegiej blaszce[7].
- Kwiaty
- Obupłciowe i promieniste. Zebrane są w kłosy i kłosokształtne kwiatostany groniaste[7] i w ich obrębie skupione po 2–3[2]. Kwiaty wsparte są przysadką. Okwiat składa się z jednego okółka liczącego 5, rzadziej 4 listki. Są one wolne i równowąskie do eliptycznych. Pręcików zakończonych kulistym pylnikiem jest od 5 do 9. Górna, jednokomorowa zalążnia składa się z 2 do 5 owocolistków i zakończona jest rozchylającymi się szyjkami słupka[2].
- Owoce
- Punktowane lub kolczaste niełupki[2].
Systematyka
Rodzaj Microtea uważany był w przeszłości za blisko spokrewniony z rodzajem Lophiocarpus i umieszczany wraz z nim w rodzinie szkarłatkowatych (Phytolaccaceae), ewentualnie wyodrębniany w rodzinę Lophiocarpaceae Doweld & Reveal[2]. Analizy sekwencji DNA chloroplastowego ujawniły, że rośliny te stanowią jedną z kolejnych linii rozwojowych w obrębie kladu określanego jako caryophyllids (jeden z dwóch obok polygonids w obrębie rzędu goździkowców Caryophyllales)[6].
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
| caryophylloids |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rodziny[5]
Rodzaj: Microtea O. Swartz, Prodr. 4, 53. 20 Jun-29 Jul 1788[4]
- Microtea bahiensis Marchior. & J.C.Siqueira
- Microtea celosioides (Spreng.) Moq. ex Sennikov & Sukhor.
- Microtea debilis Sw.
- Microtea glochidiata Moq.
- Microtea maypurensis (Kunth) G.Don
- Microtea papillosa Marchior. & J.C.Siqueira
- Microtea portoricensis Urb.
- Microtea scabrida Urb.
- Microtea sulcicaulis Chodat
- Microtea tenuifolia Moq.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- 1 2 3 4 5 Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- 1 2 James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-06-04]. (ang.).
- 1 2 Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-06-04]. (ang.).
- 1 2 Microtea Sw.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-04].
- 1 2 Schäferhoff, Bastian; Müller, Kai F.; Borsch, Thomas. Caryophyllales phylogenetics: disentangling Phytolaccaceae and Molluginaceae and description of Microteaceae as a new isolated family. „Willdenowia”. 39, 2, s. 209-228, 2009. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem. (ang.).
- 1 2 3 4 Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 446. ISBN 978-1-842466346.