Mercedes-Benz G Wolf
Ilustracja
Mercedes-Benz G 'Kurz'
Dane podstawowe
Państwo

 Niemcy

Typ pojazdu

osobowy wóz terenowy

Trakcja

koła, AWD

Załoga

1 (+3) osoby

Historia
Prototypy

1980

Dane techniczne
Silnik

5-cylindrowy silnik diesel Mercedes-Benz OM 602 o pojemności 2,5 l, 66 kW

Długość

4,32 m (kurz),
4,77 m (lang),
5,28 m (wersja medyczna)

Szerokość

1,69 m (kurz, lang),
2,05 m (wersja medyczna)

Wysokość

1,92 m (kurz),
1,91 m (lang),
2,95 m (wersja medyczna)

Rozstaw osi

2,40 m (kurz),
2,85 m (lang),
3,12 m (wersja medyczna)

Masa

2700 kg (kurz),
3300 kg (lang),
3500 kg (wersja medyczna)

Osiągi
Prędkość

123 km/h

Zasięg pojazdu

600 km

Dane operacyjne

Mercedes-Benz G Wolf – samochód osobowo-terenowy produkcji niemieckiej.

Historia

Koncern motoryzacyjny Daimler-Benz rozpoczął w 1972 roku prace nad programem budowy samochodu osobowego a rok później powstały podstawy koncepcji wozu Mercedes-Benz G (Gelände – terenowy) zgodne z założeniami służb zaopatrzenia Bundeswehry. W latach 1974-1975 podejmowano próby z różnymi prototypami, różniącymi się między sobą rozstawem osi i zastosowanym do ich napędu silnikiem benzynowym. Jednak Bundeswehra zdecydowała się w 1976 - głównie ze względu na koszty - na wprowadzenie jako nowego osobowego wozu terenowego Volkswagen Iltis. W tej sytuacji Daimler-Benz postanowił, że samochody Mercedes-Benz G zostaną skierowane również na rynek cywilny. W 1980 roku ruszyła ich produkcja w austriackim Grazu, gdzie wraz z Steyr-Daimler-Puch została założona spółka GFG (Geländewagenfahrzeug Gesellschaft).

Mercedes-Benz G Wolf
Mercedes-Benz 'Kurz' przenoszony przez śmigłowiec NH90
Mercedes Benz 250GD 'Kurz'
MB 250 GD 'Lang' w wersji sanitarnej
Mercedes-Benz G służący w norweskiej armii
Mercedes-Benz G w wersji IFAV (Interim Fast Attack Vehicle) z Weapons Company (WC), 2 Batalionu, 4 Regimentu Marines
Spadochroniarze z 9. królewskiego pułku malajskiego (RMR) w Mercedesie-Benz G GD290 z zamontowanym karabinem maszynowym M2
Mercedes-Benz 290GD, samochód operacyjny straży pożarnej.

Budowa

Podział pracy obu uczestniczących w produkcji kooperantów był bardzo wyraźny, przy czym Mercedes-Benz dostarczał silniki, przekładnie i osie, a Steyr-Daimler-Puch kompletne podwozia i karoserie. W dystrybucji również istniało ścisłe porozumienie i tak austriacki partner rozprowadzać miał te pojazdy w Austrii, Szwajcarii, Jugosławii oraz w krajach RWPG, a niemiecki partner w pozostałych krajach. Wspólna produkcja objęła pojazd opracowany w ramach programu budowy samochodu osobowego dla wojska opracowanego przez Mercedes-Benz którego konstrukcja opierała się na stabilnej ramie z rozstawem osi 240 lub 285 cm - później także 340 cm - na której z przodu zamontowany został czterocylindrowy silnik benzynowy M115 o mocy 66 kW (230 G) lub też czterocylindrowy silnik Diesla OM 616 o mocy 53 kW (240 GD). Oba silniki przekazywały moc poprzez pięciobiegową skrzynie biegów na wszystkie koła, z możliwością blokady mechanizmów różnicowych w trakcie jazdy w trudnym terenie. Karoseria w miejscach połączenia z ramą osadzona była na gumowych elementach w celu wyeliminowania niekorzystnych drgań.

Służba

Wojskowa wersja Mercedes-Benz G-Klasse został wprowadzony w 1982 roku najpierw we Francji jako następca popularnego tam samochodu wojskowego Hotchkiss M201, gdzie produkowany był na licencji pod oznaczeniem Peugeot P4 w wersjach z silnikami samochodów osobowych Peugeot 504, 505 oraz 604. Partner z NATO, Grecja również podjęła produkcję licencyjną pod oznaczeniem Puch 240 GD. Inni sprzymierzeńcy jak Norwegia oraz Dania wprowadzili samochody Mercedes-Benz G na wyposażenie swoich sił zbrojnych w połowie lat osiemdziesiątych. Bundeswehra pojazdy te zaczęła nabywać dopiero od 1989 roku w wersji 250 GD, które zostały oznaczone Lkw 0,6 t gl Wolf w miejsce dotychczas używanych VW Iltis. GD Wolf otrzymał nowy 5-cylindrowy silnik Diesla OM 602 w pojemności 2,5 litra, zdejmowany składany dach, został również odpowiednio dostosowany do potrzeb Bundeswehry (może przenosić również przeciwpancerne pociski kierowane MILAN oraz TOW). Pojazdy te znajdują się jeszcze w produkcji, a Bundeswehra do tej pory otrzymała ponad 12 000 sztuk. Do tego należy doliczyć 12 000 pojazdów, które dostarczono wcześniej do NATO, jak również 15 000 samochodów wyprodukowanych przez Peugeot i ponad 10 000 wozów z logo Puch na chłodnicy silnika zamiast gwiazdy Mercedesa.

Użytkownicy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.